“Ντροπή για την Ευρώπη ο καταυλισμός της Σάμου” – Αλληλοκατηγορίες και κροκοδείλια δάκρυα μεταξύ Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ελληνικής κυβέρνησης
Το πινγκ – πονγκ των ευθυνών είναι καθ’ όλα φαρισαϊκό και καμία σχέση δεν έχει με κάποιου είδους “συμπόνοια” για το δράμα προσφύγων και μεταναστών.
Η διαχείριση του προσφυγικού γίνεται για άλλη μια φορά διελκυστίνδα μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των “Ευρωπαίων εταίρων μας”, αυτή τη φορά με αφορμή δημοσίευμα της γερμανικής “Die Welt”, που επικαλείται έγγραφο της γερμανικής πρεσβείας σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικρίνει την Ελλάδα για το αίσχος στους προσφυγικούς καταυλισμούς, χαρακτηρίζοντας ιδίως την κατάσταση στη Σάμο ως “ντροπή για την Ευρώπη”.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Είναι δύσκολο να εξηγηθεί στη διεθνή κοινή γνώμη γιατί η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να προσφέρει σε πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν στη χώρα αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης» , ενώ επικρίνεται και η βραδύτητα των διαδικασιών χορήγησης ασύλου που θα αποσυμφόρηζε τα Κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης. Εκτιμάται ότι ούτε φέτος θα αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό του 1% που επιστρέφει στην Τουρκία, σύμφωνα με τη συμφωνία που ισχύει, θεωρητικά τουλάχιστον. Σύμφωνα με την εφημερίδα, διαφαίνεται η προσδοκία πως μια αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα θα οδηγούσε σε μια “πιο ενεργό πολιτική επανεισδοχής”.
Το πινγκ – πονγκ των ευθυνών είναι καθ’ όλα φαρισαϊκό και καμία σχέση δεν έχει με κάποιου είδους “συμπόνοια” για το δράμα προσφύγων και μεταναστών. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι βασικό επίδικο της αντιπαράθεσης είναι ο ρυθμός “επανεισδοχών” προσφύγων στην Τουρκία, δηλαδή πώς θα μειωθεί όσο γίνεται περισσότερο ο αριθμός που εισέρχεται στην Ευρώπη μέσω της χορήγησης ασύλου.
Ανεξάρτητα επίσης από τις διαχειριστικές αντιπαραθέσεις κυβέρνησης – ΕΕ, αμφότερες συνομολογούν στο ίδιο αντιδραστικό και αντιπροσφυγικό πλαίσιο, που αντιμετωπίζει τα θύματα της φτώχειας και των πολέμων ως ανεπιθύματο βάρος. Το κυριότερο εξάλλου είναι πως πέρα από τη συμφωνία στην αντιμεταναστευτική πολιτική, ακόμα μεγαλύτερη είναι η συμφωνία τους με το σύστημα που γεννά την προσφυγιά και τον ξεριζωμό, με τις επεμβάσεις σε μια σειρά χώρες, αλλά και την οικονομική εκμετάλλευση σε άλλες. Τίποτε δεν έχουν να περιμένουν από αυτούς ούτε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, ούτε οι λαοί σε Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ. Η αλληλεγγύη και ο συντονισμός της πάλης του είναι ο μόνος που μπορεί να επιβάλλει λύσεις και να καταπολεμήσει το δηλητήριο του ρατσιστικού μίσους και της ξενοφοβίας που τεχνηέντως διαχέεται ολοένα και περισσότερο, άλλοτε με έμμεση ανοχή, άλλοτε με ανοιχτή στήριξη ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
