Ο «πολιτικός κρατούμενος» Μιχαλολιάκος και οι στίχοι από την εξορία του Βάρναλη

Δεν ξάφνιασε με την απολογία του σήμερα στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο αρχηγός της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Ακολούθησε την ίδια τακτική που παρακολουθήσαμε στις απολογίες όλων των κατηγορούμενων-στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης, που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποσείσουν τις ευθύνες τους και να ελαφρύνουν τη θέση τους.

Ο Μιχαλολιάκος που κατηγορείται για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, δεν δίστασε  να αδειάσει και να καρφώσει στελέχη του κόμματός του και συνεργάτες του. Ο φίρερ της Χρυσής Αυγής αρνήθηκε τον ναζισμό, δήλωσε ότι είναι αθώος, και επανέλαβε για μια ακόμα φορά τα περί σκευωρίας και πολιτικής του δίωξης. Για να υποστηρίξει μάλιστα τα λεγόμενά του «έφτασε στο σημείο να κάνει αναφορά το ποίημα «της εξορίας» του κομμουνιστή ποιητή Κώστα Βάρναλη!», όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Γ. Μουρμούρη στο Ποντίκι.

Το ποίημα του Κώστα Βάρναλη στο οποίο γίνεται αναφορά έχει τίτλο «Στην εξορία (Οχτώβρης 1935)». Ο κομμουνιστής ποιητής βρέθηκε το 1935 εξόριστος στον Αη Στράτη μαζί με τον μεγάλο δάσκαλο του λαού Δημήτρη Γληνό (αναφέρεται στους στίχους του ποιήματος), και έχει διασωθεί η παρακάτω φωτογραφία από τη μεταγαγωγή τους στο απομονωμένο ξερονήσι του Αιγαίου.

25-10-1935. Στο βαπόρι «Μαρία Λ.» που τον μετέφερε, μαζί με άλλους εξόριστους, στον Αϊ-Στράτη. Κάτω πρώτη σειρά από αριστερά: Δεύτερος ο Δ. Γληνός, τρίτος ο Βασίλης Δημησιάνος, τέταρτος ο Κώστας Βάρναλης. Δεξιά πάνω, ανάμεσα στα σχοινιά, ο Αντώνης Στρατηγόπουλος (Πηγή: Ριζοσπάστης)

Το ποίημα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνη» (τ. 119-120, Νοέμβρης-Δεκέμβρη 1964), από όπου το αντιγράφουμε:

Μας σιδεροδέσανε τα χέρια
και μας κλείσαν ολούθε μαλιγχέρια.

Μας μετρήσανε, κάπου εξηνταριά,
και μας ζυγιάσαν την ψυχή – βαριά!

Μουδιάσανε σφιχτόδετα καιρό
χέρι δεξί με χέρι αριστερό.

Μουδιασμένο και τ’ άλλο μας, που εκράτει
βαλίτσα ή δέμα για τον Άη – Στράτη.

Κατάχαμ’ Αρετή, Μυαλό και Νιάτα,
τον κάλλιον ο χειρότερος επάτα…

Τυχερέ, κείνο τ’ άθλιο δειλινό
σε δέσαν με το Δάσκαλο Γληνό.

Μεγάλα μάτια αστραφτερά, στητός
κι ατάραγος πάνου απ’ τη Μοίρα αφτός,

κοιτούσε την ερχόμενην ευδία.
σα νεβρικός από την αηδία.

Μαζί μας, τελεφταίοι, με το βαπόρι
πρεζάκηδες, αλάνια, λαθρεμπόροι.

Ξεπίτηδες, για να φανεί, πως ίσια
λογιούνται η Λεφτεριά και τα χασίσια.

Μα το καλογεράκι απ’ τ’ Αγιονόρος,
που πέταξε τα ράσα, ο θεοφόρος,

και το πιάσανε νύχτα στην Ομόνοια,
με ξουρισμένα μουστάκια και σαγόνια,

μαζί μας δεν το δέσανε. Βλακεία
να πομπέψουν πατρίδα και Θρησκεία!

Έτσι μας εφορτώσαν στο βαπόρι,
τους πατριώτες οι πατριδεμπόροι.

Εξορία στο Λαό, χέρια δεμένα,
για να ρθει ο Εξορισμένος απ’ τα ξένα,

να χωρίσει το Έθνος και να βάλει
τη  μια μεριά να πολεμάει την άλλη.

Αν αληθεύει η πληροφορία του ρεπορτάζ, τότε χάσαμε μια μοναδική στιγμή. Αναρωτιόμαστε, απήγγειλε άραγε από στήθους ο Μιχαλολιάκος στίχους του Βάρναλη; Άνοιξε τα χαρτιά του και διάβασε; Ή αναφέρθηκε στο ποίημα. Τίποτα δεν θα μας εξέπληττε δεδομένου ότι από το είδος χρυσαυγίτης-φασίστας όλα μπορείς να τα περιμένεις. Μη σπεύσουν κάποιοι να σκεφτούν για ιεροσυλία. Οι αγιασμένοι με αίμα από τους λαϊκούς αγώνες στίχοι του κομμουνιστή Κώστα Βάρναλη δεν λερώνονται απ’ τη φασιστική βρωμιά.