Οι παραλίες της Πάτρας, ο Δήμος και η πολιτική του κράτους

Σ’ όλη τη χώρα και στις παραλίες του Δήμου της Πάτρας που εκτείνονται σε μήκος 40 χιλιομέτρων, έπρεπε από πάρα πολλές δεκαετίες, με νομοθετικές ρυθμίσεις, να έχουν εξασφαλιστεί πλατιές ή πολύ πλατιές παραλιακές ζώνες αδάπανα για το Κράτος και να έχουν αποδοθεί στο Λαό ως κοινόχρηστες.

Σημειωτέον ότι η εξασφάλιση ήταν τότε τεχνικά «απλή» ιδιαίτερα για περιοχές αδιαμόρφωτες, εκτός σχεδίου ή εκτός του συνεκτικού ιστού παραθαλάσσιων οικισμών. Αυτό προκειμένου να υπάρχει πρόσβαση αλλά και κατάλληλο περιβάλλον για όλους.

Παράλληλα από δεκαετίες έπρεπε να έχουν λυθεί τα ζητήματα της αποχέτευσης λυμάτων και της επεξεργασίας τους, το ζήτημα διάθεσης των όμβριων, καθώς και της διάβρωσης των ακτών.

Όμως ιστορικά οι πολιτικές των αστικών Κυβερνήσεων αντιμετώπισαν τις παραλιακές ζώνες ληστρικά. Χιλιάδες ‘’οικόπεδα’’ για βίλες ,σπίτια, ξενοδοχεία και μαγαζιά νόμιμα και αυθαίρετα φτάνουν μέχρι και μέσα στο νερό! Δρόμοι γίνονταν «πάνω στο κύμα» για να μην θιγεί στο παραμικρό ο κάθε ‘’ ιδιοκτήτης και θυμώσει καταψηφίζοντας το ένα ή το άλλο Κυβερνητικό κόμμα.

Οι κυβερνήσεις και οι Υπηρεσίες τους, διαχρονικά, ενώ στα λόγια υπερθεματίζουν για την προστασία του παραθαλάσσιου περιβάλλοντος, στην πράξη ανέχονταν σχεδόν κάθε είδους παραβιάσεις που τελικά απόκτησαν μαζικό χαρακτήρα ιδιαίτερα όταν τα συμφέροντα ήταν μεγάλα.

Σήμερα η Δημοτική Αρχή και ο Δήμος μας καλείται να δράσει και να παρέμβει πολιτικά και πρακτικά με διαμορφωμένη μια απαράδεκτη κοινωνικά και περιβαλλοντικά κατάσταση μέσα σ’ ένα πολυδαίδαλο και αντιφατικό νομοθετικό πλαίσιο, διαθέτοντας πενιχρά οικονομικά μέσα και αποδεκατισμένες τεχνικές υπηρεσίες.

Μέλημά μας είναι η προστασία και η ριζική βελτίωση του Παραθαλάσσιου Μετώπου της πόλης. Κατασκευάσαμε το Νότιο Πάρκο και αποδόθηκε στο Λαό η περιοχή μήκους 7 χιλιομέτρων από Διακονιάρη μέχρι Τερψιθέα, το Πλατανόδασος 60 στρεμμάτων στον Καστελλόκαμπο.

Στην Πλαζ, (που παλαιότερα την είχαν και αυτή για ξεπούλημα), λειτουργούν δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις και απολαμβάνουν την παραλία της καθαρή χιλιάδες επισκέπτες της, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, ενώ προστατεύουμε και συντηρούμε τα 300 στρέμματα του Έλους της Αγυιάς.

Έχουμε επιμεληθεί επίσης τους παραθαλάσσιους χώρους από τον Γλαύκο μέχρι την Παραλία και τα Ροΐτικα με την κατασκευή του Πάρκου στον Κόκκινο Μύλο, τον καθαρισμό των χώρων , του πράσινου κλπ. Επίσης κατασκευάσαμε παραθαλάσσιες παιδικές κατασκηνώσεις στα Ροΐτικα. Τέλος θεωρούμε απαραίτητο ιδιαίτερα στα τέλη κάθε άνοιξης να φροντίζουμε την καθαριότητα των ακτών, τα παγκάκια, τις ντουζιέρες κλπ.

Με όλες τις ενέργειές μας όχι μόνο δεν θίξαμε ούτε σε μια έστω περίπτωση τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του παραθαλάσσιου χώρου, αλλά αντίθετα τον ενισχύσαμε και τον κατοχυρώσαμε.

Στην παραπάνω πολιτική μας που υπερασπίζει τα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα του Λαού και της πόλης μας βρήκαμε και βρίσκουμε αντιπάλους . Μάλιστα πολλές φορές αντιμετωπίζουμε από υπουργεία και αρμόδιες Υπηρεσίες του Κράτους, όπως το Λιμεναρχείο και την Κτηματική Υπηρεσία, ακραίες ενέργειες.

Χαρακτηριστικά, ακρότητες όπως παραπομπή της Δημοτικής Αρχής να δικαστεί για το ¨κακούργημα¨ της κατασκευής του Νότιου Πάρκου. Εξαιρετική ακρότητα αποτελεί η έκδοση από την προηγούμενη διεύθυνση της κτηματικής υπηρεσίας πρωτοκόλλων κατεδάφισης του Πάρκου στην υποβαθμισμένη περιοχή του Κόκκινου Μύλου, που έγινε σε παραθαλάσσιο χώρο μπαζωμένο πολλές δεκαετίες γεμάτο με κάθε λογής σκουπίδια, ακόμα και ερειπωμένα και βρώμικα WC, χώρο που ήταν σκοτεινός και επικίνδυνος, με καταγγελίες για διακίνηση ναρκωτικών.

Εξαιρετική ακρότητα αποτελούν οι επιβολές προστίμων από το Λιμεναρχείο για το Νότιο Πάρκο ή αύριο ίσως για το Κόκκινο Μύλο ή γιατί εξομαλύνουμε χάριν των λουομένων τις ακτές, στις περιοχές του Κολυμβητηρίου στο Έλος της Αγυιάς ή και αλλού!

Απόλυτη εξωφρενική και επικίνδυνη ακρότητα αποτελούν τα πρωτόκολλα κατεδάφισης αποβολής και απαγόρευσης κυκλοφορίας στους παραλιακούς δρόμους από Ροΐτικα προς Μονοδένδρι και από Ρίο έως Αγ. Βασίλειο, επειδή βρίσκονται εν μέρει εντός των ζωνών αιγιαλού ή παραλίας, ζώνες που ορίστηκαν από επιτροπές δεκαετίες μετά την κατασκευή τους .

Δηλαδή κατά την προηγούμενη διοίκηση της Κτηματικής Υπηρεσίας χιλιάδες δημότες μας πρέπει να πηγαίνουν στα σπίτια τους με ελικόπτερο!, σπίτια που δεν θα έχουν νερό, ρεύμα τηλέφωνα κλπ. αφού τα δίκτυα διέρχονται από αυτούς τους προς κατεδάφιση δρόμους, να κλείσουν εκατοντάδες μαγαζιά κλπ. Ποιος μπορεί να συμφωνήσει με αυτά;

Όπως επικίνδυνη ακρότητα αποτελεί η ουσιαστική απαγόρευση συντήρησης παραθαλάσσιων οδοστρωμάτων σε επικίνδυνα σημεία λόγω ξαφνικής υπόσκαψής τους από την θάλασσα.

Εμείς πλέον αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι οι διώξεις γίνονται για το «γράμμα» του Νόμου. Δεν μπορεί να αποτελεί παρανομία ή αδιαμφισβήτητη πρακτική μας που υπερασπίζει το δημόσιο συμφέρον, την δημόσια υγεία και ασφάλεια που ενισχύουμε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των παραλιών, δίνοντας ανάσες πρασίνου .

Τα συγκεκριμένα που συμβαίνουν στον Δήμο μας δεν μπορούν να οφείλονται στην ακραία γραφειοκρατική ιδιορρυθμία κάποιου Διοικητή ή Προϊσταμένης. Μας προβληματίζει η διαρκής επανάληψη αυτής της πρακτικής και δεν μπορεί να έχουν χάσει όλοι το μυαλό τους ακόμα και οι ανώτεροί τους όλων των βαθμίδων του κράτους και οι Κυβερνητικοί πολιτικοί τους Προϊστάμενοι!

Το πολιτικό και κρατικό σύστημα υπηρετεί με ικανότητα και αποτελεσματικότητα ότι ενδιαφέρει και συμφέρει τους επενδυτές ,ιδιαίτερα τους Μεγάλους. Ακόμα και οι νόμοι προσαρμόζονται τότε ταχύτατα.

Στην περίπτωση του Δήμου μας ο μηχανισμός εξουσίας κάνει τον μισοκακόμοιρο που δήθεν «δεν γνωρίζει» και καταριέται και αγανακτεί για την γραφειοκρατία που το ίδιο διαιωνίζει! Όμως στην πράξη χρησιμοποιείται και εμποδίζει ό,τι το δημιουργικό και χρήσιμο αφορά νέους ελεύθερους χώρους -πρασίνου και αναψυχής, και μάλιστα με τρόπο ώστε να μην έχουν πολιτικό κόστος οι Κυβερνήσεις!

Άλλωστε η Πολιτική διαπάλη για τους ελεύθερους χώρους στην πόλη μας όσον αφορά το Παραλιακό Μέτωπο συνίσταται στο υπέρ τίνος οι χώροι αυτοί θα αξιοποιηθούν. Και το σύστημα βαφτίζει ΑΝΑΠΤΥΞΗ την ανελέητη εκμετάλλευση ιδιαίτερα από το μεγάλο Κεφάλαιο.

Το κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα (και την Πάτρα) νομοθέτησε διαχρονικά μια πολιτική γης που αποδείχτηκε καταστροφική και για τα κέντρα πόλεων, ιδιαίτερα τα Ιστορικά, καθιερώνοντας πυκνή και μεγάλη δόμηση με απουσία ελεύθερων χώρων και επαρκούς Σχεδιασμού, έλλειψη χρηματοδότησης των αναγκαίων υποδομών. Με τον ίδιο ληστρικό τρόπο τα Συμφέροντα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κάθε τετραγωνικό μέτρο παραθαλάσσιας περιοχής που δίνει δυνατότητες προσπορισμού κέρδους. Χαρακτηριστική είναι η σχετική πρόσφατη θεσμοθέτηση δόμησης 55.000τ.μ.! εμπορικών κέντρων και γραφείων στους χερσαίους χώρους του παλιού Λιμανιού της πόλης.

Η Δημοτική Αρχή υπερασπίζει με συνέπεια το Λαϊκό Συμφέρον που ταυτίζεται με το συμφέρον της πόλης. Παρά το εχθρικό πολιτικό-κρατικό περιβάλλον αύξησε κατά εκατοντάδες στρέμματα τους παραλιακούς ελεύθερους χώρους της πόλης .Καθοριστικός παράγοντας είναι ο Πατραϊκός Λαός και οι αγώνες υπεράσπισης του δίκιου του.

Γνωρίζουμε καλά ότι και η μεγάλη πλειοψηφία των κρατικών υπαλλήλων και Υπηρεσιών είναι με την ψυχή τους με το Δίκαιο Είναι μαζί στον αγώνα να αποδοθεί στους δημότες ελεύθερη και όμορφη η παραθαλάσσια γη, στον αγώνα υπέρ της προστασίας των ακτών απέναντι στους εκμεταλλευτές μεγάλους και μικρούς. Στο να απελευθερωθούν οι παραλίες από τους κάθε λογής συμφέροντα , να γίνουν έργα κατά της διάβρωσης των ακτών. Να γκρεμιστούν τα εμπόδια που ιδιωτικοποιούν τους αιγιαλούς και τις παραλίες σε όλο το μήκος των ακτών.

Η Δημοτική Αρχή δεν θα σταματήσει στο να προωθήσει τους στόχους για να βελτιώσει ριζικά την Πάτρα, να ενώσει την πόλη με τη θάλασσά της! Είμαστε βέβαιοι ότι η Λαϊκή δύναμη θα ξεπερνά τα εμπόδια!