«Όταν οι συμπάθειες δεν κρύβονται…» – Η οικογένεια Φύσσα για την αποφυλάκιση του ναζιστή Πατέλη
Προφανώς, για την πλειοψηφία της σύνθεσης του Πενταμελούς Εφετείου οι δράστες-μέλη εγκληματικής οργάνωσης και συνεργοί σε ανθρωποκτονία από πρόθεση δεν είναι επικίνδυνοι όταν είναι ναζιστές…
«Όταν οι συμπάθειες δεν κρύβονται έχουμε αποφάσεις σαν τη σημερινή του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών Αθήνας» αναφέρει σε ανακοίνωση η οικογένεια Φύσσα, μέσω των συνηγόρων της Χρύσας Παπαδοπούλου και Ελευθερίας Τομπατζόγλου, για την αποφυλάκιση του ναζιστή πυρηνάρχη Νίκαιας της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, Γ. Πατέλη.
Υπενθυμίζουμε πως ο Πατέλης είχε ρόλο συντονιστή στη δολοφονική επίθεση στον Παύλο Φύσσα, ως πυρηνάρχης Νίκαιας, ενώ είχε καταγραφεί σε βίντεο να εκστομίζει τη χαρακτηριστική φράση “ό,τι κινείται σφάζεται”. Παρόλα αυτά, ο εισαγγελέας εισηγήθηκε την αποφυλάκισή του λέγοντας πως “δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης”, καθώς “το συγκεκριμένο αδίκημα τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους εν όψει συγκεκριμένων συνθηκών” (!), ενώ τον χαρακτήρισε “υποδειγματικό κρατούμενο”! (δείτε εδώ περισσότερα για την αποφυλάκιση του ναζιστή Πατέλη).
Η ανακοίνωση της οικογένειας Φύσσα:
«Όταν οι συμπάθειες δεν κρύβονται έχουμε αποφάσεις σαν τη σημερινή του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών Αθήνας.
Ένα μόλις χρόνο μετά την επιβολή της ποινής στους καταδικασθέντες – μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών της σημερινής δικασίμου, θεώρησε, κατά πλειοψηφία, πως ο πυρηνάρχης της Νίκαιας Γιώργος Πατέλης πληροί τις προϋποθέσεις για χορήγηση αναστολής της ποινής του έως την εκδίκαση της υπόθεσης από το Εφετείο, παραβλέποντας ουσιαστικά την επικινδυνότητα των πράξεων για τις οποίες καταδικάστηκε.
Υπενθυμίζουμε ότι πρωτοδίκως ο Πατέλης έχει καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 10 ετών και δύο μηνών, από την οποία έχει εκτίσει μόλις 30 μήνες (18 μήνες προσωρινά κρατούμενος και ένα έτος μετά την έκδοση της απόφασης). Όταν άλλοι κρατούμενοι με άλλα εθνολογικά ή πολιτικά χαρακτηριστικά ζητούν τη χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση, η ελληνική δικαιοσύνη εξαντλεί την αυστηρότητά της, ακόμα και κατά παράβαση ενίοτε των προϋποθέσεων του νόμου. Εν προκειμένω λοιπόν αναρωτιόμαστε τι εννοούσε ο εισαγγελέας της έδρας ισχυριζόμενος ότι “δεν υπάρχει σοβαρά μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους, ενόψει συγκεκριμένων συνθηκών”, σκεπτικό το οποίο υιοθετήθηκε και από το δικαστήριο. Προφανώς, για την πλειοψηφία της σύνθεσης του Πενταμελούς Εφετείου οι δράστες-μέλη εγκληματικής οργάνωσης και συνεργοί σε ανθρωποκτονία από πρόθεση δεν είναι επικίνδυνοι όταν είναι ναζιστές».