“Αγανακτισμένος γονιός” στη Θεσσαλονίκη μπούκαρε σαν τραμπούκος σε υπό κατάληψη σχολείο και τραυμάτισε μαθητές!

Οι “αγανακτισμένοι γονείς” καλοθελητές παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και αρχίζουν να ασκούν βία ενάντια στους μαθητές που αγωνίζονται για την υγεία όλων.

Σύμφωνα με πληροφορίες της τοπικής ενημερωτικής ιστοσελίδας seleo.gr, ένας γονιός στη Θεσσαλονίκη μπούκαρε στο 3ο ΓΕΛ -στο κέντρο της πόλης-, σπάζοντας την πόρτα με τη βοήθεια του διευθυντή του σχολείου, την ώρα που οι μαθητές πραγματοποιούσαν Γενική Συνέλευση και τραυμάτισε ελαφρά κάποιους εξ αυτών.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, Θανάσης Κοκονάς, καταγγέλλει τη στάση “διάφορων τραμπούκων που έχουν αναλάβει ειδικό ρόλο” στην προσπάθεια της κυβέρνησης να σπάσει τον αγώνα των μαθητών για τα δίκαια αιτήματά τους, ενώ θεωρεί εξόχως προβληματική και τη στάση του διευθυντή, που συνέδραμε στο έργο του τραμπούκου γονέα, αντί να προστατέψει τα παιδιά του σχολείου.

Η Ομοσπονδία θέτει ρητορικά στην ανακοίνωσή της το ερώτημα ποιος υποκινεί τους “αγανακτισμένους γονείς”-τραμπούκους.

«Αναρωτιόμαστε από ποιον είναι υποκινούμενοι οι “αγανακτισμένοι” γονείς που με βίαιο και τραμπουκικό τρόπο προσπαθούν να επιβάλουν τη γνώμη τους χτυπώντας μαθητές την ώρα που δημοκρατικά συνεδριάζουν για να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού διευθυντή όταν συνδράμει σε τέτοιες ενέργειες; Καλούμε το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους γονείς του σχολείου αλλά και της περιοχής να καταδικάσουν τη συγκεκριμένη ενέργεια.

Όσο και να επιδιώκει η κυβέρνηση και διάφοροι να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στα σχολεία που αγωνίζονται για τα αυτονόητα, η προσπάθειά τους δεν θα περάσει. Αυτό που λείπει από τα σχολεία σήμερα δεν είναι οι δυνάμεις καταστολής και η αστυνομοκρατία, αλλά η επαρκής χρηματοδότηση για να λυθούν προβλήματα, όπως οι ελλείψεις καθηγητών, προσωπικού καθαριότητας, αιθουσών για να μη στοιβάζονται σε 25άρια τμήματα. Αυτό που χρειάζονται οι μαθητές δεν είναι οι εισαγγελείς και ο αυταρχισμός, αλλά η προστασία της υγείας τους, η ολόπλευρη μόρφωση και ο ελεύθερος χρόνος που εξαφανίζεται ανάμεσα στο σχολείο-εξεταστικό κέντρο και τα πανάκριβα φροντιστήρια!»

Εμείς με τη σειρά μας αναρωτιόμαστε πώς θα αντιδράσουν οι υπεύθυνοι, που συνήθως “καταδικάζουν τη βία από όπου και αν προέρχεται”, αλλά έχουν επιλεκτικά σταθμά και κριτήρια. Οι μάσκες αυτών που σκοτίζονται για “τη μόρφωση και την παιδεία”, έχοντας αλλεργία σε κάθε αγώνα των μαθητών, έχουν πέσει προ πολλού.