Η προσχολική αγωγή είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού και υποχρέωση του κράτους. Δεν παζαρεύεται!
Οι ανάγκες για βρεφικούς παιδικούς σταθμούς είναι μεγάλες και πιεστικές. Κάθε χρόνο οι οικογένειες των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολουμένων που έχουν μικρά παιδιά αντιμετωπίζουν έναν γολγοθά. Με ποιον τρόπο θα καταφέρουν να βρουν μια πολυπόθητη θέση;
Οι ανάγκες για βρεφικούς παιδικούς σταθμούς είναι μεγάλες και πιεστικές. Κάθε χρόνο οι οικογένειες των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολουμένων που έχουν μικρά παιδιά αντιμετωπίζουν έναν γολγοθά. Με ποιον τρόπο θα καταφέρουν να βρουν μια πολυπόθητη θέση;
Και δεν είναι μόνο το ζήτημα να βρεθεί μια θέση για να πάει ο γονιός για το μεροκάματο. Η ουσία είναι ότι ο παιδικός σταθμός είναι πραγματική ανάγκη για το παιδί. Δεν ζούμε εποχές που το παιδί μεγάλωνε μέσα στη φύση μαζί με τα άλλα παιδιά του χωριού. Η κοινωνία έχει αλλάξει, αλλά και η παιδαγωγική επιστήμη έχει προχωρήσει. Μέσα σε ένα κατάλληλο κτίριο, με όλες τις αναγκαίες υποδομές, με σταθερό, μόνιμο και επιστημονικά εκπαιδευμένο προσωπικό, το παιδί μπορεί να βοηθηθεί καθοριστικά στα πρώτα του βήματα στη ζωή.
Αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα για το παιδί πρέπει να εξασφαλίζεται με ευθύνη του κράτους σε όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως! Και αυτό το δικαίωμα δεν πρέπει να παζαρεύεται!
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος έχει δώσει αναρίθμητους αγώνες για το δικαίωμα αυτό του παιδιού, για το δικαίωμα των νέων γυναικών να στηριχθούν με όλο το κρατικό δίκτυο που απαιτείται στα ζητήματα ανατροφής των παιδιών τους. Έχει πάρει αναρίθμητες πρωτοβουλίες για να αναδείξει ότι το ζήτημα της προσχολικής αγωγής δεν είναι ατομική ευθύνη της κάθε οικογένειας, που πρέπει να κόψει το λαιμό της για να το λύσει, αλλά καθολική ανάγκη και δικαίωμα για όλα τα παιδιά που πρέπει να διασφαλίζεται από το κράτος ενιαία και δωρεάν για όλα τα παιδιά!
Η ΟΓΕ στην κυριολεξία έχει κατασκηνώσει έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών παλεύοντας να βρεθεί λύση για τα χιλιάδες παιδιά που κάθε χρόνο μένουν εκτός προσχολικής αγωγής. Έχει οργώσει την Ελλάδα για να ενημερώσει ότι το ζήτημα δεν είναι απλά μια φύλαξη για το παιδί, αλλά η οργάνωση ενός ενιαίου παιδαγωγικού προγράμματος, που δεν θα είναι διαφοροποιημένο και αποσπασματικό, αλλά ενιαία και επιστημονικά οργανωμένο και σχεδιασμένο. Κάτι που απαιτεί μόνιμο και σταθερό προσωπικό, κατάλληλες υποδομές και είναι υποχρέωση του κράτους να το παρέχει χωρίς τροφεία, χωρίς οι εργαζόμενοι, άνεργοι ή αυτοαπασχολούμενοι γονείς να βάζουν το χέρι στην τσέπη.
Τι έχουμε απέναντί μας: μια αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις πάνω στις κατευθύνσεις της ΕΕ και λέει το εξής: ο παιδικός σταθμός είναι κόστος για τα κρατικά ταμεία. Ειδικά ο βρεφικός σταθμός που απαιτεί μεγαλύτερη αναλογία παιδιών – παιδαγωγού αλλά και πιο εξειδικευμένες υποδομές.
Τα κρατικά ταμεία πρέπει να είναι γεμάτα μόνο για να μπουκώνουν ζεστό χρήμα οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι. Με σχέδιο και μεθοδικότητα προωθούν τον εξής στόχο: να φεύγει η ευθύνη από το κράτος.
Στόχος τους είναι να δημιουργηθεί ένα πλέγμα από δομές, διάσπαρτες και ποικίλων μορφών, που να λύνουν το θέμα του γονιού να πάει για δουλειά (έτσι εξάλλου βγαίνουν και τα κέρδη)!
Η συνταγή απλή, και χιλιο-χρησιμοποιημένη. Βασικό ρόλο θα παίξουν οι δήμοι: πρώτα μετατρέπουμε τους παιδικούς σταθμούς από κρατικούς σε δημοτικούς. Μετά δεν δίνουμε χρηματοδότηση. Μετά ψάχνουμε διάφορους που να μπορούν να καλύψουν αυτοί την τρύπα. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα για το που μπορεί να οδηγηθούν τα πράγματα.
Στην Γερμανία, υπάρχει ο θεσμός της “νταντάς της γειτονιάς”! Άνεργες ή συνταξιούχοι γυναίκες περνούν από τετράμηνα σεμινάρια “παιδαγωγικής κατάρτισης”. Μια δημοτική επιτροπή εξετάζει το σπίτι τους για να αποφανθεί πόσα παιδιά χωράνε με βάση τα τετραγωνικά και ο δήμος μαζεύει χαράτσια από τους πιο φτωχούς γονείς που δεν έχουν τι άλλο να κάνουν για να πάνε για δουλειά για να κρατήσει κάποιος το παιδί τους.
Στην Ιρλανδία, για να γίνει μεγαλύτερη οικονομία οι παιδικοί σταθμοί δέχονται τα παιδιά ανάλογα με το ωράρια της μητέρας του παιδιού: αν δουλεύει 4ωρο, τόσο θα πάει και το παιδί στο σταθμό! Πού πάει το παιδαγωγικό πρόγραμμα; Περίπατο!!
Στην Ελλάδα, έχουμε το κυνήγι του άγριου ….voucher (βρες κουπόνι και μετά βρες και σταθμό που έχει θέση), την αγωνία πότε και αν θα έρθει το υπόλοιπο προσωπικό με συμβάσεις για να λειτουργήσει ο παιδικός σταθμός, τις ανεπαρκέστατες υποδομές.
Στη Νέα Φιλαδέλφεια, ξεδιπλώνεται ένα νέο επεισόδιο αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής: παραδίδεται στη Μητρόπολη Ν. Ιωνίας – Ν. Φιλαδέλφειας ένα οικόπεδο του δήμου που προοριζόταν για την ανέγερση του 3ου Δημοτικού Βρεφικού και Παιδικού Σταθμού για να φτιαχτεί παιδικός σταθμός που θα λειτουργεί η ίδια η Μητρόπολη. Το τυρί στη φάκα απλό: θα έχει η πόλη της Ν. Φιλαδέλφειας άλλον έναν παιδικό σταθμό. Θα πάρει ο σταθμός της Μητρόπολης 50 παιδιά του Δήμου για τα οποία οι γονείς δεν θα πληρώνουν!
Έτσι στο όνομα της ανάγκης που οι ίδιοι δημιούργησαν (πολιτική τους επιλογή είναι οι τεράστιες ελλείψεις στην προσχολική αγωγή) παραχωρείται το οικόπεδο του 3ου βρεφονηπιακού σταθμού για την δημιουργία ενός ιδιωτικού σταθμού!
Δεν θα έχει η πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας έναν καινούριο παιδικό σταθμό, όπως λένε. Αυτός ο νέος παιδικός σταθμός θα είναι της Μητρόπολης, θα λειτουργεί με ευθύνη της Μητρόπολης. Πώς θα επιλέγονται τα παιδιά που θα παίρνει η Μητρόπολη και τα παιδιά που θα παίρνει ο Δήμος; Με τι κριτήρια; Στο ίδιο κτίριο θα πηγαίνουν παιδιά που θα πληρώνουν οι γονείς τους και παιδιά που δεν θα πληρώνουν;
Αν οι γονείς των παιδιών “του δήμου” (ποια θα είναι αυτά άραγε) θα θέλουν να διαμαρτυρηθούν για κάτι, πού θα πηγαίνουν, στο δήμο ή στην Μητρόπολη; Κι αν αύριο έρθει κάποιο άλλο Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (πχ μία ΜΚΟ από αυτές τις αμαρτωλές που ροκανίζουν ευρωπαϊκά κονδύλια και προσφέρουν δήθεν φιλολαϊκό έργο) και κάνει μια αντίστοιχη πρόταση στο Δήμο αυτός θα τη δεχθεί;
Και τι θα γίνει τότε;
Θα έχουμε ένα πλέγμα δομών που ο καθένας θα το λειτουργεί όπως θέλει και η ανάγκη για ΕΝΙΑΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ Προσχολική Αγωγή θα μετατρέπεται σε μια βεντάλια ευκαιριών από διάφορους φορείς για όποιον γονιό τα καταφέρει για το παιδί του.
Και παρεμπιπτόντως, με τον 3ο Δημοτικό Σταθμό τι θα γίνει; Πού θα εγκατασταθεί αφού ο Δήμος παραχωρεί το οικόπεδο του; Τι θα γίνει με το προσωπικό του 3ου Δημοτικού Παιδικού Σταθμού;
Η ομάδα Γυναικών της Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, (μέλος της ΟΓΕ) όπως πάνω από 10 χρόνια, έτσι και τώρα θα δώσει όλες τις δυνάμεις για να υπερασπίσει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της προσχολικής αγωγής. Όπως τόσα χρόνια, παλεύουμε για να μην μπουν τροφεία, για να προσλαμβάνεται προσωπικό, για να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί που να πληρούν τις προϋποθέσεις, για τα προβλήματα των νέων ζευγαριών, των λαϊκών οικογενειών έτσι και τώρα θα αγωνιστούμε ενάντια σε μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη.
Η Ομάδα Γυναικών ήδη συγκεντρώνει υπογραφές από γονείς, εργαζόμενους, νέες γυναίκες και μητέρες που συμφωνούν ότι η προσχολική αγωγή πρέπει να είναι κρατική ευθύνη και καταλαβαίνουν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ανοίξει την πόρτα σε ακόμα πιο αντιδραστικές αλλαγές στο ζήτημα της διεκδίκησης των υποδομών αλλά και του προσωπικού, στις ανάγκες που υπάρχουν για να καλυφθούν όλα τα παιδιά αυτών των ηλικιών στο δήμο μας.
Γι’ αυτό το λόγο, καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας την Τρίτη στις 19/5 στο Δημαρχείο στις 11πμ. Για να πιέσουμε τη Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο ώστε να μην χαθεί το οικόπεδο του 3ου Δημοτικού Παιδικού Σταθμού, ώστε να φτιαχτούν όλοι οι παιδικοί σταθμοί που είναι απαραίτητοι για τη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα, ώστε κανένας γονιός να μη ζει με την αγωνία του τι θα γίνει με το παιδί του, ώστε κάθε παιδί να έχει πρόσβαση στην προσχολική αγωγή.
Ελίνα Χαιρικάκη
Μέλος της Ομάδας Γυναικών Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός