Παραδοσιακά σχολικά παιχνίδια – Η μικρή που δεν χωράει στον παιδικό σταθμό

Αλάτι ψιλό αλάτι χοντρό
έχασα τη μάνα μου
και ψάχνω να τη βρω
παπούτσια δε μου πήρε
να πάω στο σχολειό.

Η μαμά μου τραγουδάει συνέχεια αυτό το τραγούδι τώρα που μάθαμε πως εγώ είμαι «εκτός».

«Εκτός» θα πει πως δεν χωράω σε κανένα σχολείο.

Σωστά. Αφού είμαι ακόμα «προσχολικής».

Αλλά η μαμά μου δεν το καταλαβαίνει και βρίζει συνέχεια τον εαυτό της και το χέρι της «που δεν της κοβότανε» και βρίζει και μια κυρία που δεν ξέρει να μετράει καλά ―η καημένη― κι όλο λάθος μας μετράει εμάς τα «εκτός προσχολικής», όπως μας λένε.

Εγώ ακόμα δεν ξέρω ούτε να γράφω, ούτε να μετράω, γιατί αν ήξερα θα βοηθούσα και τη μαμά μου που όλο μετράει κι όλο «’δεν βγαίνει» όπως λέει.

Αλλά κι εγώ απορώ πώς η οικογένειά μου, αφού είμαστε φτωχοί και τον πιο πολύ καιρό άνεργοι, πάλι είμαστε «εκτός».

Εγώ λέω να τα «ξαναβγάλουμε»: αμπεμπα μπλομ του κιθε μπλομ…

Ο μπαμπάς όμως λέει ότι καλύτερο είναι το «παίρνω αμπάριζα και βγαίνω».

Εγώ τι να σας πω. Είμαι ακόμα μικρό.

«Πάλι στην απέξω μας έχουνε», θυμώνει η μαμά μου και άμα τη δείτε θα σας πιάσει φόβος.