Παλιοί γνώριμοι τα ΜΑΤ με μαθητές και γονείς στις Συκιές – Καταγγελία της Λαϊκής Συσπείρωσης
Αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις είχαν έρθει και πέρσι μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί στις Συκιές Θεσσαλονίκης, που φέτος δέχτηκαν τα χημικά το ΜΑΤ κατά την επίσκεψη Γαβρόγλου.
“Ένας μπάτσος ήρθε απόψε απ’τα παλιά” θα μπορούσαν να τραγουδούν γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικοί στις Συκιές Θεσσαλονίκης, αφού η χθεσινή επίθεση με χημικά από τα ΜΑΤ επειδή ήθελαν να παρέμβουν με ερωτήσεις σε φιέστα του Γαβρόγλου σε λύκειο της πόλης δεν ήταν η πρώτη επαφή του εκπαιδευτικού και μαθητικού κόσμου της περιοχής με την αστυνομική καταστολή. Όπως καταγγέλλει η ΛΑΣΥ Νεάπολης- Συκεών πριν ένα περίπου χρόνο, όταν στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης συζητιόταν η πρόταση της δημοτικής αρχής για μεταφορά ενός Δημοτικού Σχολείου, οι αστυνομικοί έκαναν και πάλι έντονα αισθητή την παρουσία τους, με το δήμαρχο τότε να υποστηρίζει πως δεν κάλεσε ο ίδιος την αστυνομία ούτε συναίνεσε στην παρουσία της, χωρίς όμως να έχει διευκρινιστεί ως σήμερα ποιος έδωσε την εντολή για την παραμονή τους στο χώρο. Η ΛΑΣΥ καταδικάζει την κλιμάκωση του αυταρχισμού και καλεί σε ένταση του λαϊκού κινήματος για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων σε καλύτερη μόρφωση, δουλειά και ζωή για όλους.
Στις 5 Σεπτέμβρη του 2017 (πριν 14 μήνες περίπου) στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νεάπολης-Συκεών, συζητιόταν το θέμα του «ξεσπιτώματος» ενός ολόκληρου Δημοτικού Σχολείου, με πρόταση της διοίκησης του Δήμου.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο παραβρέθηκαν, όπως ήταν φυσικό, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί για να εκφράσουν την αντίθεση τους στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της διοίκησης.
Έντονη όμως ήταν και η παρουσία αστυνομικών οργάνων στο ισόγειο του Δημαρχείου για λόγους «… εξασφάλισης της ομαλής και ακώλυτης διεξαγωγής αυτής (της συνεδρίασης), δεδομένης της υφιστάμενης πληροφόρησης για πραγματοποίηση παραστάσεως διαμαρτυρίας και προς έγκαιρη αποτροπή τυχόν παραβατικών συμπεριφορών. Από πλευράς δε του ως άνω εκπροσώπου του οικείου Ο.Τ.Α. απευθύνθηκε αίτημα για «αθέατη» και διακριτική παρουσία των αστυνομικών», όπως αναφέρεται σε επιστολή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης προς τον Δήμο Νεάπολης-Συκεών στις 24/10/17.
Ο Δήμαρχος αργότερα αρνήθηκε πως έδωσε την συγκατάθεση του για την «αθέατη και διακριτική παρουσία των αστυνομικών», παρουσιάζοντας μια δεύτερη επιστολή της Αστυνομίας (που στάλθηκε στις 27/2/18 μετά από επίμονη απαίτηση του) χωρίς όμως να διευκρινίζεται και από την δεύτερη επιστολή ποιος τελικά ήταν αυτός που κάλεσε τα «όργανα της τάξης» να προστατεύσουν την ομαλή λειτουργία από «εξωθεσμικούς παράγοντες», όπως ονόμαζε το δεύτερο έγγραφο της αστυνομίας, τους γονείς και εκπαιδευτικούς που παραβρέθηκαν στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Δεκατέσσερις μήνες αργότερα, και μία μόλις μέρα μετά την 45η επέτειο του Πολυτεχνείου, ο σύλλογος Γονέων του 2ου ΓΕΛ Συκεών με ανοιχτή πρόσκληση καλεί γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές να συμμετέχουν σε εκδήλωση με θέμα «εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση», όπου ομιλητής θα ήταν ο Υπουργός Παιδείας, κ. Γαβρόγλου.
Γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές συγκεντρώνονται ζητώντας να συμμετάσχουν στην εκδήλωση και να τους ακούσει ο κ. Υπουργός.
Αυτή τη φορά δεν τους αρκούσε η «αθέατη και διακριτική παρουσία κάποιων αστυνομικών».
Αυτή τη φορά για να εξασφαλίσουν την «ομαλή και ακώλυτη» ομιλία του κ. Υπουργού έφεραν ολόκληρες διμοιρίες ΜΑΤ που τις διέταξαν «να επιβάλλουν την τάξη» με μια πρωτοφανέρωτη επίθεση με γκλοπς, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά, εναντίον ανήλικων μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών.
Την ίδια στιγμή μέσα στο σχολικό συγκρότημα Δήμαρχος και Αντιδήμαρχοι, χαριεντίζονταν με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε παραινέσεις του επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» αλλά και άλλων πολιτών, να παρέμβει για να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα, δήλωνε αναρμόδιος!!!
Ανεξάρτητα του βαθμού συμμετοχής της διοίκησης του Δήμου σε αυτά τα γεγονότα, το βέβαιο είναι πως οι ευθύνες της διοίκησης είναι πολλές και η σύμπνοια με την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πλήρης (παρά τις αντιπολιτευτικές τους κορόνες που εξαπολύονται ένθεν κακείθεν).
Το βέβαιο επίσης είναι πως όσο θα προσπαθούν να επιβάλλουν την αντιεκπαιδευτική τους πολιτική τόσο περισσότερο θα χρειάζονται την συνεισφορά των «οργάνων της τάξης» (τους).
Αλλά απέναντι στις δύο πρώτες «βεβαιότητες» ορθώνεται και μία τρίτη πιο ακλόνητη και πιο αδιαμφισβήτητη.
Το λαϊκό κίνημα με τον αγώνα του θα σπάσει την τρομοκρατία και θα κερδίσει τελικά το δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά και στη ζωή, για όλους.
