Παναγιώτης Κοσιώνης: O γιατρός – αποκούμπι των φτωχών στην Πάτρα, αταλάντευτος λαϊκός αγωνιστής

Να σ’ αγαπούν οι σύντροφοι και οι φίλοι είναι στ’ αλήθεια σημαντικό.  Το να σε αναγνωρίζουν και να σ’ εκτιμούν οι άνθρωποι πέρα του ιδεολογικού σου χώρου και αντίπαλοι γι’ αυτό που είσαι έχει το δικό του ιδιαίτερο βάρος. Ο Παναγιώτης Κοσιώνης υπήρξε από τις προσωπικότητες εκείνες που ολόκληρη η πορεία τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι δεν παρέκκλινε ούτε βήμα από την ιδεολογία και τις αρχές τους.

Ο αξέχαστος αγωνιστής γιατρός Παναγιώτης Κοσιώνης

Χαρακτηρίστηκε λαϊκός γιατρός, κι όχι άδικα, αφού στάθηκε δίπλα στον φτωχό άνθρωπο και φρόντισε τους ασθενείς του με αγάπη κι ανιδιοτέλεια, όταν η επιστημονική του επάρκεια και οι ικανότητές του μπορούσαν να τον σπρώξουν ψηλά στη λίστα των «επιτυχημένων» συναδέλφων του, αυτών δηλαδή που αποτελούν κομμάτι του εμπορικού –στο σύστημα της εκμετάλλευσης–  προϊόντος που ονομάζεται Υγεία.  Ήταν  συνειδητή του επιλογή. Ο Παναγιώτης Κοσιώνης ήταν κομμουνιστής.

Ο ίδιος σημείωνε στο βιογραφικό του: «Θα μπορούσα να ήμουν ένας καλός γιατρός και μεγαλογιατρός, να έχω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια στην τράπεζα… Όμως διάλεξα αυτόν το δρόμο… Νιώθω υπερήφανος για την επιλογή μου, παρά το ότι δυσκόλεψα την οικογένειά μου, που δεν παραπονέθηκε όμως ποτέ. Το σημειώνω αυτό, γιατί ακόμα και δικοί μου άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι δεν έχω λογαριασμούς σε τράπεζες.»

Ο Παναγιώτης Κοσιώνης γεννήθηκε στις 21 του Μάη 1934 στον Αλισσό Αχαΐας, σε φτωχή οικογένεια που κρατούσε αρχές και τον μεγάλωσε με αξίες και ιδανικά. Η οικογένειά του κυνηγήθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά, γνώρισε τι θα πει Μακρόνησος, ενώ δεν την «ξέχασε» ούτε η απριλιανή χούντα των συνταγματαρχών. Σ’ αυτή την οικογένεια διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας του και εκεί βρίσκεται η αρχή του δρόμου που βάδισε στη ζωή του.

Σπούδασε με στερήσεις στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην οφθαλμολογία. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε δυο χρόνια ως γιατρός στο Δημοτικό Νοσοκομείο  Πάτρας. Στη συνέχεια εργάστηκε σε διάφορα νοσοκομεία της Γερμανίας, όπου είχε πάει για μετεκπαίδευση. Εκεί διαμορφώθηκε η ιδεολογική του συνείδηση, βλέποντας τη σκληρή εκμετάλλευση των ξένων εργατών από τους Γερμανούς καπιταλιστές, όπως ο ίδιος σημειώνει σε κείμενό του.

Ο Παναγιώτης Κοσιώνης με δικά του λόγια

Για την Υγεία

― Πώς πάει ο τομέας της υγείας και της περίθαλψης;

Π.Κ.: Περίφημα για επιχειρηματίες και τις φαρμακοβιομηχανίες.

― Υποστηρίζετε δηλαδή ότι σήμερα είναι η χαρά του ιδιώτη στα νοσοκομεία;

Π.Κ.: Και μεγάλος εφιάλτης για τους εργαζομένους.

― Και τι λύση θα δίδατε;

Π.Κ.: Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία, σύγχρονη δωρεάν δημόσια υγεία και πρόνοια για όλους.

Για το ΚΚΕ και τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό

― Ας πάμε στα εύκολα… Δεν βαρεθήκατε να εμμένετε ως κόμμα στις ιδέες σας;

Π.Κ.: Πολλοί το θέλουν, αλλά δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη. Το ’89 – ’93 μάς είχαν κάνει τον επικήδειο. Ο κομμουνισμός έρχεται από το μέλλον.

― Και πού βγάζει η ιστορία;

Π.Κ.: Ή στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού ή στον σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική.

― Μέχρι πότε;

Π.Κ.: Και αύριο το πρωί, αν το θελήσει ο λαός.

Για την πίστη στο δίκιο και τη νίκη του αγώνα

― Μήπως είναι ουτοπικό ό,τι λέτε;

Π.Κ.: Γιατί είναι ουτοπικό το καλό και ρεαλιστικό το κακό;

― Πόσο απέχει το όνειρο από την πραγματικότητα;

Π.Κ.: Από τη στιγμή που ο λαός συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, μόνο ένα βήμα.

(Από συνέντευξη του Παναγιώτη Κοσιώνη στον δημοσιογράφο Γιάννη Ε. Διακογιάννη στην εφημερίδα Τα Νέα, 27/11/2006).

Ο Π. Κοσιώνης έχαιρε της εκτίμησης και της αγάπης του λαού της Αχαΐας και όχι μόνο. Δεν μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Ο λαϊκός γιατρός της Πάτρας ως κομμουνιστής δεν στάθηκε μόνο ιδεολογικά-πολιτικά στο πλευρό των εργαζομένων και των καταπιεσμένων από το σύστημα της εκμετάλλευσης. Ήταν κυριολεκτικά το αποκούμπι των φτωχών (όπως πολύ εύστοχα τον χαρακτήρισε ο Σπύρος Χαλβατζής), προσφέροντας τις υπηρεσίες  του χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα όπου και όσες φορές χρειάστηκε.

Τίμησε την ταξική του καταγωγή και υπηρέτησε σταθερά, με συνέπεια και αταλάντευτα το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού. Στα συνδικαλιστικά και άλλα όργανα του μαζικού κινήματος, όπου εκλεγόταν για δεκαετίες, στον Δήμο Πατρέων, όπου διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος, Αντιδήμαρχος, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, στη Βουλή, ως βουλευτής του ΚΚΕ, ο Παναγιώτης Κοσιώνης αποτελούσε μια ξεχωριστή μαχητική, ανυποχώρητη μα και συνάμα ευγενική παρουσία, απόρροια  του  μειλίχιου και χαμηλών τόνων χαρακτήρα του. Ενδεικτικά του πόσο κοσμαγάπητος υπήρξε, είναι τα εκλογικά ποσοστά των συνδυασμών με επικεφαλής τον Π. Κοσιώνη στις δημοτικές εκλογές, που ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα από την εκλογική δύναμη του ΚΚΕ στην περιοχή.

Έφυγε από τη ζωή στα 74 του χρόνια, στις 12 του Φλεβάρη 2008. Μέχρι το τέλος της ζωής του στάθηκε αταλάντευτα πιστός στο λαό και στο Κόμμα του, δραστήριος στον αγώνα για την ανατροπή των συσχετισμών και το χτίσιμο μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, με το λαό να κάνει κουμάντο στον τόπο του, για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Τον αξέχαστο κομμουνιστή γιατρό και από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Αχαΐας θα τιμήσει ο Δήμος Πατρέων την Κυριακή 11 του Ιούνη, στις 10:30 το πρωί, σε μια σεμνή εκδήλωση.

Στην διασταύρωση των οδών Ευβοίας και Ανθείας στα Ζαρουχλέικα, στο χώρο που το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αποφάσισε στις 29 του Γενάρη 2014 να ονομαστεί «Πλατεία Παναγιώτη Κοσιώνη», ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης θα τοποθετήσει επίσημα τις πινακίδες της πλατείας.

Θα ακολουθήσει ομιλία του Δημάρχου και μικρό αφιέρωμα στην μεγάλη αγωνιστική πορεία και προσφορά του Παναγιώτη Κοσιώνη.

Δείτε ακόμα:

«Πλατεία Παναγιώτη Κοσιώνη», από σήμερα και επισήμως

Παναγιώτης Κοσιώνης: «Το ’89-’93 μας είχαν κάνει τον επικήδειο. Ο κομμουνισμός έρχεται από το μέλλον…»