Περιμένοντας στην ουρά για ένα γεύμα – Εικόνες ντροπής στο ΑΠΘ
Ένα ακόμα θαύμα του “επιτελικού κράτους” και του καπιταλισμού της εποχής μας – Η ουρά στη Λέσχη του ΑΠΘ για ένα πιάτο φαΐ, έβγαινε από το κτίριο, έφτανε στην Εγνατία και έστριβε στην 3ης Σεπτεμβρίου, δείχνοντας πόσο… “έτοιμες” ήταν οι αρχές να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια χωρίς πρόβλημα.
Μες στη βδομάδα, τα Πανεπιστήμια άνοιξαν χωρίς καμία σοβαρή οργανωτική προετοιμασία και μέτρα προστασίας, με τους φοιτητές να στοιβάζονται στα αμφιθέατρα και τις σχετικές εικόνες να κάνουν τον γύρο του διαδικτύου.
Σήμερα μία ακόμα εικόνα ντροπής έρχεται από τη λέσχη του ΑΠΘ, όπου εκατοντάδες φοιτητές περιμένουν τη σειρά τους για μια μερίδα φαγητό -και αυτό αμφίβολης ποιότητας- αλλά τα μέτρα προστασίας και η περιορισμένη χωρητικότητα τους αναγκάζουν να σχηματίζουν τεράστιες ουρές που βγαίνουν από το κτίριο, φτάνουν ως την Εγνατία και συνεχίζουν κάνοντας στροφή στην Γ’ Σεπτεμβρίου.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και οξύτατα. Τι θα γίνει όταν αρχίσουν φαινόμενα κακοκαιρίας και πέσει η θερμοκρασία; Θα αναγκάζονται οι φοιτητές να περιμένουν μες στη βροχή και το κρύο; Αυτός είναι ο τρόπος που το πολυδιαφημισμένο “επιτελικό κράτος” διευθετεί τα προβλήματα;
Και κάτι ακόμα: Τι θα έλεγαν οι θιασώτες της “ελεύθερης αγοράς” και του “κραταιού καπιταλισμού”, αν έβλεπαν αυτές τις εικόνες σε μια σοσιαλιστική χώρα; Πόσο περήφανοι αισθάνονται τώρα για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος στα παιδιά που καλόυνται να σπουδάσουν και να γίνουν οι αυριανοί επιστήμονες; Τι θα γινόταν αν είχαν περάσει περισσότερα παιδιά στις σχολές, χωρίς την ΕΒΕ που άφησε χιλιάδες μαθητές έξω από το Πανεπιστήμιο; Και τέλος πάντων, αυτός είναι ο τρόπος του κράτους, ώστε να νιώσουν τα παιδιά “ξανά φοιτητές”;
Τα ερωτήματα είναι ασφαλώς ρητορικά και δε νομίζουμε να βρουν απάντηση από τις αρχές ή να ιδρώσει το αυτί κάποιου από τους υπεύθυνους…
