Πώς τα μονοπώλια φυτεύουν πράκτορές τους σε κινήματα και οργανώσεις

Μπορεί κάποιοι να πέφτουν από τα σύννεφα, ανακαλύπτοντας την Αμερική και τον πρόεδρό της, αλλά ήταν κοινό μυστικό ότι διάφοροι μονοπωλιακοί όμιλοι επιχειρούν να εισχωρήσουν σε οργανώσεις και μαζικά κινήματα με τους ανθρώπους τους, να συγκεντρώνουν πληροφορίες για τη δράση τους ή να προσπαθούν να την ελέγξουν. Τώρα όμως αυτά βγαίνουν και επισήμως στη φόρα (από τον Guardian), με δικά τους στοιχεία και έγγραφα, κάτι που προσδίδει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην υπόθεση.

Μια υπόθεση που αφορά μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως η Πόρσε, η British Airways, η Τράπεζα της Σκοτίας, η κατασκευαστική εταιρία Caterpillar κι η εταιρία ακινήτων του Ντόναλντ Τραμπ. Χρησιμοποιούν παλιές “κλασικές” μεθόδους, όπως τους κοριούς στα τηλέφωνα, μέχρι και πιο εξελιγμένες, όπως την υποκλοπή e-mail και εσωτερικών εγγράφων. Το ποιοτικά διαφορετικό στοιχείο όμως είναι η διείσδυση δικών τους πρακτόρων, που εμφανίζονται ως συμπαθούντες και μέλη αυτών των κινήσεων, πετυχαίνοντας αποτελέσματα που θα ζήλευαν ακόμα κι οι ασφαλίτες των επίσημων αστυνομικών αρχών (οι οποίες εμφανίζονται ανήσυχες κυρίως εξαιτίας της έλλειψης αποτελεσματικότητάς τους κι όχι για αυτό καθαυτό το γεγονός).

Οι αποκαλύψεις γίνονται από δύο εταιρίες πληροφοριών (την C2i και την Inkerman Group) και πιθανότατα είναι μέρος ενός πολέμου συμφερόντων, με εκβιασμούς και παρασκηνιακά παζαρέματα. Η ουσία όμως δε βρίσκεται στην αποκάλυψη και τις σκοπιμότητες που την υπαγόρευσαν, αλλά στο ίδιο το γεγονός της παρακολούθησης και της διείσδυσης πρακτόρων σε κινήματα κι οργανώσεις. Οι περιπτώσεις που αναφέρονται αφορούν περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως η Greenpeace, το Friends of Earth κτλ, διαδηλώσεις με οικονομικές διεκδικήσεις που “απειλούσαν την ευμάρεια των επιχειρήσεων” και το κίνημα αλληλεγγύης στη Ρέιτσελ Κόρι, τη διαδηλώτρια που δολοφονήθηκε την περασμένη κατηγορία από μπουλντόζα που κατεδάφιζε παλαιστινιακές κατοικίες στα κατεχόμενα εδάφη -μια μπουλντόζα που το κράτος του Ισραήλ προμηθεύτηκε από την ισραηλινή Caterpillar.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς αφενός πόσο πιο έντονα θα στρέφονται αυτές οι προσπάθειες ενάντια σε εργατικές οργανώσεις, κόμματα και συνδικάτα που γίνονται πραγματικά επικίνδυνα για το σύστημα (σε αντίθεση με ΜΚΟ τύπου Greenpeace) και αφετέρου πόσο σημαντική είναι η περιφρούρηση της εσωτερικής τους λειτουργίας, για να μη διαβρωθούν, πολιτικά και οργανωτικά, από τα μονοπώλια.