Η σαπίλα κι η υποκρισία του συστήματος

Ό,τι είναι νόμιμο, είναι κι ηθικό. Νόμιμο είναι το κέρδος κι ό,τι υπηρετεί τη μεγιστοποίησή του. Με λίγα λόγια ό,τι πουλάει. Και αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα. Από στολές πρόσφυγα -για να νιώσεις μια μοναδική εμπειρία- μέχρι στολές ναζιστικών αξιωματούχων για τις Απόκριες -έτσι “για να γελάσουμε”- και όχι μόνο. Και από πλαστικές κούκλες-υποκατάστατα του σεξ (που θεωρούνται κάτι νορμάλ), μέχρι πλαστικές κούκλες για παιδόφιλους. Εξάλλου στον καπιταλισμό “ελευθερία” δεν έχουμε; Ο καθένας λοιπόν μπορεί να κάνει και προπαντός να αγοράσει ό,τι θέλει.

Εδώ αφήνουμε το κομμάτι της σαπίλας και πιάνουμε αυτό της υποκρισίας. Αφενός από την πλευρά των ΜΜΕ που δηλώνουν σοκαρισμένα από την είδηση και αμέσως μετά, στη ροή των αναρτήσεων μπορείς να δεις στήθη, μπούτια, κι άλλες επιδείξεις σάρκας, σε μεγάλη ποικιλία, αφού αυτό θεωρείται νόμιμο και ηθικό. Αφετέρου από τις αρχές των χωρών που προβαίνουν σε κατασχέσεις αντίστοιχων προϊόντων (για τους παιδόφιλους πάντα) και προσπαθούν να θέσουν κάποια όρια, ενώ έχουν θεσμοθετήσει την επιχειρηματική ασυδοσία σε κάθε επίπεδο: όλα για το κέρδος και στην υπηρεσία του! Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για ανηθικότητα, όταν κάτι πουλάει, συνεπώς είναι νόμιμο (άρα κι ηθικό);

Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως έχει ανοίξει μια σχετική κουβέντα για το αν αυτές οι κούκλες είναι απλώς το πρώτο βήμα για τις ορέξεις των χρηστών τους, που θα θελήσουν σύντομα να περάσουν και στο κυρίως πιάτο -δηλ σε ανήλικα παιδιά- ή αν τους βοηθάνε να εκτονώσουν αυτήν την επιθυμία τους, χωρίς να γίνουν επικίνδυνοι!
Οτιδήποτε και οποιοσδήποτε προβληματισμός, αρκεί να μη θιγεί η ρίζα του προβλήματος και το σύστημα που το γεννάει, κερδοσκοπώντας πάνω στα πιο ταπεινά ανθρώπινα ένστικτα και καλλιεργώντας τις αδυναμίες του…