ΣΕΑΑΝ: Η ψηφιοποίηση της διαδικασίας των ΚΕΠΑ εργαλείο επιτάχυνσης των περικοπών και όχι μέσο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναπήρων.

Τη Δευτέρα 25 του Ιούλη, με δήλωσή του ο Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης πλημμυρισμένος από ευαισθησία και συμπάθεια για τα ΑΜΕΑ, παρουσίασε την τροπολογία 1392 για τα ψηφιακά ΚΕΠΑ και την κάρτα αναπηρίας, στο νομοσχέδιο για το ψηφιακό κράτος, που έρχεται δήθεν να βελτιώσει τη ζωή των αναπήρων…

Η απλοποίηση των διαδικασιών, ακόμα κι αν σε ένα βαθμό είναι έτσι, δεν αλλάζει τον χαρακτήρα των ΚΕΠΑ ως σφαγεία , όπως έχουν καταγραφεί στη συνείδηση των αναπήρων. Τα ΚΕΠΑ που ιδρύθηκαν με νόμο του ΠΑΣΟΚ, με τον πρώτο αντιασφαλιστικό νόμο του πρώτου μνημονίου τον Ιούλη του 2010 και εξελίχθηκαν από τις μετέπειτα κυβερνήσεις, έχουν αναδειχθεί σε ένα βασικό μηχανισμό κατακρεούργησης, θεραπειών, επιδομάτων και συντάξεων. 

Μερικά στοιχεία για τη λειτουργία των ΚΕΠΑ είναι τα εξής:

• Πρώτον, οι βαριά ανάπηροι στη χώρα μας είναι πάνω από 500.000. Επίδομα αναπηρίας παίρνουν γύρω στις 150.000, ενώ όταν ξεκίνησαν να λειτουργούν τα ΚΕΠΑ, επίδομα αναπηρίας έπαιρναν 230.000.  Οι συνταξιούχοι αναπηρίας του ΙΚΑ πριν τη λειτουργία των ΚΕΠΑ ήταν στο 14% του συνόλου των συνταξιούχων. Σήμερα έχουν μειωθεί κάτω από το 5% όταν το κράτος τους και η ΕΕ αναγνωρίζουν ότι στο σύνολο του πληθυσμού οι ανάπηροι είναι λίγο πάνω από το 10%. 
• Δεύτερον, για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, μια σοβαρή εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, που χτυπάει κύρια νέα παιδιά, κατά κανόνα τα ΚΕΠΑ δίνουν χαμηλά ποσοστά, από 40 έως 50% . Ενώ οι καρκινοπαθείς μπορεί να πάρουν επίδομα ή σύνταξη τα πρώτα δύο χρόνια από την εμφάνιση του καρκίνου η οποία, μετά κόβεται. Ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που με διάφορα τεχνάσματα όπως η αλλαγή κατηγορίας του αναπήρου, οι μικρές μειώσεις ποσοστών, η αλλαγή του προσδιορισμού «ανίκανου προς εργασία» χάνονται επιδόματα ή συντάξεις, ακόμα και η ασφαλιστική κάλυψη του αναπήρου. Ένα πρώτο δείγμα του ψηφιακού τους κράτους ένιωσαν στο πετσί τους τα ορφανά παιδιά με αναπηρία που με ένα κλικ του ποντικιού στο κεντρικό πληροφοριακό σύστημα του ΟΠΕΚΑ τους κόπηκε το επίδομα αναπηρίας επειδή έπαιρναν την «πλουσιοπάροχη» σύνταξη των 300-400€ των θανόντων γονιών τους. 

Η ψηφιοποίηση της διαδικασίας και η κάρτα αναπηρίας μπορεί να απαλλάξει τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους από σημαντική ταλαιπωρία, όμως η ψηφιοποίηση της διαδικασίας και η κάρτα ούτε τα επιδόματα και τις συντάξεις θα αυξήσει, ούτε θα τα δώσει σε όσους σήμερα δεν παίρνουν ενώ θα έπρεπε να παίρνουν. Πολύ περισσότερο, δε θα προστατέψει  τους ανάπηρους και τους χρόνιους πάσχοντες από το τσουνάμι της ακρίβειας και την ενεργειακή φτώχεια. Δε θα τους προστατέψει από την πανδημία που ξαναφουντώνει, πανδημία που τσάκισε ιδιαίτερα τα ΑμεΑ. 

Αλλά αλήθεια μέσα σε αυτό το διαλυμένο και εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας που πάει να μπλοκάρει πάλι με το φούντωμα της πανδημίας πού θα μπορούμε να βρούμε γιατρό για να μας φτιάξει τον ηλεκτρονικό φάκελο τον οποίο θα καταθέσουμε με “απλοποιημένες” βέβαια διαδικασίες  για να εκτιμηθούμε από ΚΕΠΑ;;;

Το Νέο ΕΣΥ, το εθνικό σχέδιο για την αναπηρία που γενικεύουν τις περικοπές,   σμπαραλιάζουν παραπέρα και εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερο την υγεία και την πρόνοια, σε συνδυασμό με την πανδημία που ξαναφουντώνει και το τσουνάμι της ακρίβειας δε θα  αντιμετωπιστούν από το ψηφιακό κράτος.

Ο ανάπηρος έχει ανάγκη πρώτα απ’ όλα υπηρεσίες υγείας και αποκατάστασης για να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο, με όρους αξιοπρέπειας και ασφάλειας, με ό,τι η επιστήμη έχει κατακτήσει τα συγκεκριμένα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει. Έχει ανάγκη από δωρεάν θεραπείες και τα τεχνολογικά βοηθήματα που η κατάστασή του επιβάλει, όπως και επίδομα και σύνταξη για να μπορέσει να ζήσει σαν άνθρωπος αλλά ταυτόχρονα να καλύψει τις πρόσθετες ανάγκες που προκύπτουν από την αναπηρία του. Οι ικανοί προς εργασία ανάπηροι που μαραζώνουν σήμερα στα σπίτια τους χωρίς δουλειά με την κάρτα αναπηρίας στην τσέπη δεν πρόκειται να βρουν δουλειά αν δε γίνουν προσλήψεις.

Προκάλεσε για μία ακόμα φορά η ανοιχτή κάλυψη της ΕΣΑΜΕΑ και σε αυτή την επιχείρηση της κυβέρνησης να παραπλανήσει τα ΑΜΕΑ. Ο ίδιος ο κύριος Χατζηδάκης κόμπαζε στις δηλώσεις του ότι έχει τη στήριξη της ΕΣΑΜΕΑ.  

Η μόνη διέξοδος, είναι ο οργανωμένος, συντονισμένος αγώνας των ίδιων των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους μαζί με τους εργαζόμενους, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν υπάρχουν σωτήρες, δεν ψάχνουμε για προστάτες.

Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων