ΣΕΑΑΝ: Βαρβαρότητα και πάλι βαρβαρότητα. Σαπίλα, αηδία του κέρδους η κινητήρια αξία
Χθες, πετάξανε έναν άνθρωπο στη θάλασσα (που μάλλον είχε και αναπηρία, γεγονός βέβαια, που δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τη βαρβαρότητα της πράξης τους), και το καράβι έφυγε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, αφήνοντας τον να πνίγει…
Βαρβαρότητα και πάλι βαρβαρότητα.
Σαπίλα, αηδία του κέρδους η κινητήρια αξία.
Χθες, πετάξανε έναν άνθρωπο στη θάλασσα (που μάλλον είχε και αναπηρία, γεγονός βέβαια, που δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τη βαρβαρότητα της πράξης τους), και το καράβι έφυγε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, αφήνοντας τον να πνίγει. Αν δεν αντιδρούσαν οι επιβάτες δεν θα έπαιρνε χαμπάρι κανένας. Το Λιμενικό άφαντο, αν υπάρχει καμία απεργία πριν τους απεργούς θα ήταν στους καταπέλτες.
Πριν λίγες ημέρες απολύεται μια εργαζόμενη με αναπηρία, από θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς, γιατί με τις νέες εργασιακές συνθήκες η τράπεζα στο μέλλον δεν θα μπορούσε να αποκομίσει την ανάλογη κερδοφορία, υπεραξία γι’ αυτούς που τους ενοχλεί η ξύλινη γλώσσα. Η κατά τ΄ άλλα ανεξάρτητη Αρχή, η Επιθεώρηση Εργασίας, ως πόντιος Πιλάτος παρέπεμψε η υπόθεση να κριθεί στα δικαστήρια. Πώς θα ζήσει η συναδέλφισσα, πώς θα πληρώνει τα φάρμακά της; Ψιλά γράμματα για την επιθεωρήτρια που πρέπει να χτίσει την καριέρα της αλλά και για τις εταιρείες και την Τράπεζα που πρέπει να ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Και ας ανακεφαλαιοποιήθηκε η Τράπεζα τρεις και τέσσερις φορές από το αίμα και τον ιδρώτα των ανθρώπων της βιοπάλης, του ελληνικού λαού. Ούτε ίδρωσε το αυτί της κ. Επιθεωρήτριας ότι γίνεται καθεστώς οι εταιρείες να απολύουν τους εργαζόμενους όταν παρουσιάσουν ένα πρόβλημα υγείας.
Πριν λίγο καιρό, μια κινητικά ανάπηρη κάηκε στις πυρκαγιές της Μαγνησίας και οι άνθρωποι της εξουσίας την επέπλητταν γιατί δεν πειθάρχησε στο μήνυμα του 112. Λες και το 112 έχει φτερά και σε παίρνει και πετάς. Λες και το κράτος, η πολιτική ηγεσία, οι δήμοι που φοροληστεύουν τον ελληνικό λαό, δεν θα έπρεπε να έχουν συγκεκριμένο σχέδιο, προσωπικό για να βοηθιούνται οι άνθρωποι σε τέτοια γεγονότα, να μπορούν να εγκαταλείψουν την περιοχή τους.
Τα ίδια και χειρότερα στο Μάτι και δεν ξέρουμε τι θα μας βγάλουν οι τελευταίες πλημμύρες. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κόβει θεραπείες από τα παιδιά με αναπηρία, σμπαραλιάζει το σύστημα υγείας, με αποτέλεσμα πολλοί συνάδελφοι να βλέπουν την κατάστασή τους να χειροτερεύει, μετατρέποντας τη χώρα μας σε χώρα παραγωγής βαριά αναπήρων.
Ενώ οι τόποι δουλειάς έχουν γίνει κρεματόρια, με 100δες σακατεμένους κάθε χρόνο, χιλιάδες με επαγγελματικές ασθένειες και κοντά στους 200 κάθε χρόνο να πηγαίνουν για το μεροκάματο και να μην επιστρέφουν στα παιδιά τους, στις οικογένειες τους. Εργοδοτικά εγκλήματα, όλα αυτά στο βωμό του κέρδους.
Οργή και πάλι οργή.
Απόφαση και μόνο απόφαση για μαζικούς αγώνες για την ανατροπή. Γιατί μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό, αν το αποφασίσει και τότε αλλοίμονο τους.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ (Σ.Ε.Α.ΑΝ.)
