ΣΥΡΙΖΑ κι ας μην κορυφώσω ποτέ – Αριστεροί και δεξιοί εραστές και έξοδος από τα μνημόνια

Από το περασμένο Αύγουστο και την “καθαρή έξοδο” από τα μνημόνια, είναι πολλοί εκείνοι που, εντός κι εκτός κυβέρνησης, προσπαθούν να μας πείσουν ότι “τα δύσκολα τελείωσαν”, “μπαίνουμε σε μια νέα εποχή” κοκ. Δύσκολα όμως θα φανταζόμασταν ότι ο Σύριζα θα έβρισκε σύμμαχο στην προπαγάνδα του το … Ανδρολογικό Ινστιτούτο Ινστιτούτο Αθηνών. Ένα συνδυασμός μεθοδολογικού αχταρμά και ευφάνταστων ερμηνειών από τον πρόεδρο του Ινστιτούτου, Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, προσπαθεί σε μια πολυσυζητημένη έρευνα να μας πείσει ότι οι “αριστεροί” έχουν συχνότερες επαφές από τους “δεξιούς”, κυρίως γιατί βλέπουν τα πράγματα πιο αισιόδοξα, υπονοώντας την υποτιθέμενη έξοδο από τα μνημόνια.

Τι μας λέει λοιπόν η περίφημη έρευνα; Πως οι αριστεροί είναι πιο τακτικοί εραστές, καθώς έχουν 14,8 επαφές το μήνα έναντι 13,2 των δεξιών. Όλα αυτά το διάστημα Αυγούστου – Δεκεμβρίου 2018, καθώς στην προηγούμενη μέτρηση τον Απρίλη του 2018, οι δεξιοί εμφανίζονταν πιο … ανεβασμένοι, με 14,2 επαφές έναντι 13,7. Για όσους δεν τα σακουλεύεστε τα υψηλά νοήματα, το συνταρακτικό γεγονός που μεσολάβησε από τότε, ήταν βέβαια ο “τερματισμός” των μνημονίων.

Ο όρος “αριστερά” είναι από τους πιο κακοπαθημένους του πολιτικού λεξιλογίου στην Ελλάδα και διεθνώς, οπότε δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η λαθροχειρία σύμφωνα με την οποία στην αριστερά εντάσσονται αρμονικά ο Σύριζα, το ΚΚΕ, η ΛΑΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

Στην πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον φαίνεται από τις ερμηνείες του Δρ. Κωνσταντινίδη, ως αριστερά νοούνται αποκλειστικά οι συριζαίοι. Προσδεθείτε γιατί ακολουθεί ανάλυση με πολύ νόημα:

“Η ερμηνεία; Οι αριστεροί ήταν πιο αισιόδοξοι αφού είτε για πραγματικούς λόγους, είτε για ιδεολογικούς, έβλεπαν τη ζωή πιο αισιόδοξα άρα και τη λίμπιντο τους πιο ανεβασμένη.

Οι δεξιοί είτε γιατί όντως πιστεύουν πως τα πράγματα είναι χειρότερα στην οικονομία, είτε γιατί η ιδεολογία τους τα περιγράφει μαύρα (ο έρως είναι πάθος πρωτίστως, αλλά και ιδέα παραμορφωτική του εαυτού μας) είχαν και απαισιόδοξη σκέψη αλλά και λιγότερες επαφές.

Οι δεξιοκεντρώοι επίσης έχουν ένα πρόβλημα που στην επιστήμη λέγεται άγχος επιτυχίας (performance anxiety) γιατί πιστεύουν πως θα πάρουν σύντομα ξανά την εξουσία και ως γνωστόν, αυτός που θέλει κάτι πολύ συνήθως κάνει και λάθη (η αγωνία του γκολκίπερ πριν από το πέναλτι).” Αναρωτιέται κανείς αν αυτά άρχισαν να ισχύουν ξαφνικά μετά τον Αύγουστο του ’18, κι αν τότε ήταν που άρχισαν να πιστεύουν πως θα ξαναπάρουν την εξουσία.

Η συνέχεια όμως είναι πολύ καλύτερη:

“Οι αριστεροί πρώτη φορά στην εξουσία είδαν πως δεν είναι πια και τόσο δύσκολο να κυβερνάς (σιγά τα ωά), αλλά και δεν αγχώνονται επίσης που θα χάσουν κάτι που ποτέ δεν ήθελαν (η αριστερά έχει ένα μίσος για τις εξουσίες, ακόμα και όταν της ανήκουν). Είναι ο πυρήνας της ιδεολογικής τους στρατηγικής (το χρήμα και η εξουσία αλλοτριώνουν, ενώ η απουσία της χειραφετεί κ.λπ.)».

Ενώ το σκεπτικό απογειώνεται στο τέλος ως ξεής: «Άρα οι αριστεροί θα είχαν δύο λόγους να είναι καλύτερα ψυχικά και σεξουαλικά: πρώτο γιατί το γκουβέρνο το έχουν έτσι κι αλλιώς, αλλά και να το χάσουν κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ζουν λοιπόν ζωή χαρισάμενη άρα και σεξουαλικά ανεβασμένη…».

Ο Σύριζα όχι μόνο αναπτερώνει το ερωτικό ηθικό, αλλά “μισεί και τις εξουσίες”, κάπως σαν τον ΓΑΠ που ήταν αντεξουσιαστής στην εξουσία, και γι’αυτό δεν αλλοτριώνεται από την άσκησή της και το χρήμα. Ζωή χαρισάμενη, κι αν δεν το πιστεύετε είστε μίζεροι κι ανέραστοι σαν τους δεξιούς.

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε επιστήμονες και δε γνωρίζουμε τις επιπτώσεις της ιδεολογίας στη σεξουαλικότητα, ούτε η συγκεκριμένη έρευνα που τσουβάλιασε μήλα με αβοκάντο μας έκανε σοφότερους. Το μόνο σίγουρο όμως, που το παραδέχονται και αστικές πηγές, είναι πως στον υπαρκτό το σεξ ήταν καλύτερο και ποιοτικά και ποσοτικά, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Αυτό δεν αφορά μόνο τη “διαβόητη” για τη σεξουαλική της ελευθεριότητα ΓΛΔ, αλλά και τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες.

Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές πάντως, θα πληθαίνουν όσοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Σύριζα είναι καλός και τρυφερός εραστής που μας γεμίζει γλυκόλογα, σε αντίθεση με την ασάλιωτη διείσδυση της ΝΔ. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως η κυβέρνησή μας είναι μονοδιάστατη σεξουαλικά, αφού με μπόλικο ξύλο σε διαδηλωτές κατά καιρούς φροντίζει να προσθέτει bdsm πινελιές στο ρεπερτόριό της.