House on the rock: Ένα παράξενο αξιοθέατο της Αμερικής.

Είναι ένα από τα αξιοθέατα της Αμερικανικής Ηπείρου που θα μάθεις για αυτό βλέποντας την αμερικανική σειρά ”American Gods” ή διαβάζοντας την νουβέλα του Neil Gaiman με το τον ίδιο τίτλο. Είναι από εκείνα τα μέρη που δεν υπάρχει λογική εξήγηση στο γιατί χτίστηκαν πάνω σε αυτόν τον πολύπαθο πλανήτη ωστόσο και μόνο η ύπαρξη τους, σου ασκεί μια έλξη να πας σε αυτό.

Ο ίδιος ο συγγραφέας Neil Gaiman είχε απαντήσει σε σχετική ερώτηση πόσο δυσκολεύτηκε να το περιγράψει μέσα στις σελίδες της νουβέλας του ώστε ο αναγνώστης να πιστέψει πως όντως αυτό το σπίτι υπάρχει στην πραγματικότητα.

Alex Jordan Junior: Ένας εκκεντρικός εκκεντρικός Αμερικάνος.

Το απίστευτο αυτό σπίτι βρίσκεται στον Wisconsin ανάμεσα σε δύο αμερικανικές πόλεις το Dodgeville και το Spring Green. Εξωτερικά το σπίτι μοιάζει ιαπωνικού στυλ αλλά ο μαξιμαλισμός που επικρατεί τόσο στην αρχιτεκτονική του όσο και στο εσωτερικό του δεν θυμίζει σε τίποτα τον ιαπωνικό μινιμαλισμό..

Σαν πολλές παγόδες ενωμένες περίεργα μεταξύ τους ή καλύτερα σαν μικρές εξοχικές κατοικίες που για κάποιο λόγο οι ιδιοκτήτες τους αποφάσισαν να τις ενώσουν δημιούργησαν ένα σπίτι που όμοιο του δύσκολα συναντά κάποιος.

Ο Alex Jordan Junior το κληρονόμησε από τον πατέρα του την δεκαετία του 1940. Τότε ακόμα ήταν ένα μεγάλο σπίτι παγόδα σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Frank Riley. O Jordan Junior θέλοντας να υλοποιήσει τα δικά του όνειρα, σχετικά με το σπιτικό του, χωρίς καμία γνώση και συμβουλή πάνω στο θέμα της αρχιτεκτονικής (και της αισθητικής θα συμπλήρωνα εγώ) άρχισε να χτίζει νέα δωμάτια και να τα προσθέτει στο υπάρχον οικοδόμημα.

Για 20 ολόκληρα χρόνια από την δεκαετία του ’40 μέχρι την δεκαετία του ’60 έχτιζε συνεχώς νέα δωμάτια σε σημείο που οι κάτοικοι των δύο παρακείμενων πόλεων να έχουν μάθει αυτή την τρελή ιστορία να πηγαίνουν να δούν αυτό το περίεργο οικοδόμημα που δεν έλεγε να τελειώσει. Γρήγορα πολλοί τουρίστες, οι οποίοι διέσχιζαν την περιοχή σταματούσαν να το θαυμάσουν. Πιο γρήγορα, ο Jordan κατάλαβε πως αυτές οι ”τουριστικές επισκέψεις” μπορούσαν να του αποφέρουν κέρδος και όρισε ένα συγκεκριμένο αντίτιμο για τους θεατές.

Την δεκαετία του 1960, άνοιξε τις πόρτες αυτού του περίπλοκου αρχιτεκτονικού οικοδομήματος το οποίο περιλάμβανε δωμάτια, εσωτερικούς κήπους, καταστήματα και εσωτερικούς ατελείωτους διαδρόμους που ένωναν τα δωμάτια μεταξύ τους. Μέσα σε κάθε δωμάτιο σιγά -σιγά άρχισε να συλλέγει διάφορα αντικείμενα από διαφορετικές περιόδους της αμερικανικής ιστορίας και όχι μόνο.

Κάθε δωμάτιο απέκτησε το δικό του παράξενο χαρακτήρα και γέμιζε ασφυκτικά με αντικείμενα τα οποία τις περισσότερες φορές είχαν μια θεματική συνάφεια μεταξύ τους. Δεν έλειπαν βέβαια και τα παράταιρα αντικείμενα τα οποία πρόσθεταν κιτς και έκαναν τους επισκέπτες να αναρωτιούνται ποιος ήταν ο σκοπός που βρισκόταν σε αυτό το δωμάτιο.

Η τοποθέτηση παράταιρων αντικειμένων κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν την πρώτη δεκαετία λειτουργίας του σπιτιού. Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης επιθυμώντας να εξάψει την φαντασία των επισκεπτών επέμενε πως όλα τα αντικείμενα που υπήρχαν εντός του σπιτιού ήταν σπάνια αντικείμενα από όλο τον κόσμο και σαν μουσείο είχε τοποθετήσει μικρά επεξηγηματικά ταμπελάκια σε καθένα από αυτά..

Στην πραγματικότητα κανένα από τα αντικείμενα δεν είναι σπάνιας αξίας και δεν κρύβουν κάποια ιστορία από πίσω. Πολλά από αυτά μάλιστα κατασκευάστηκαν από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη να μοιάζουν παράξενα και ”εξωτικά”, όπως το πιστόλι με τις πολλές κάνες, ώστε γύρω από αυτά να δημιουργηθεί ένα μύθος, ωφέλιμος κυρίως για τσέπη του Jordan.

Ύστερα από μια δεκαετία ψεμάτων και εκμετάλλευσης αναγκάστηκε να βγάλει τις ταμπέλες από τα αντικείμενα, όταν αποκαλύφθηκε η απάτη του.

Τα δωμάτια του House on the rock

Το σπίτι του Alex, όπως το αποκαλούν αλλιώς είναι το αυθεντικό σπίτι το οποίο κληρονόμησε από τον πατέρα του και απαρτίζεται από 13 δωμάτια. Το καθένα από αυτά έχει το δικό του στυλ και φωτισμό. Χαμηλά ταβάνια, ρουστίκ έπιπλα και πέτρινες επιφάνειες, χαλιά, ατελείωτες βιβλιοθήκες με παλιά βιβλία και τεράστιους τόμους γεμάτους σκόνη, τζάκια, ταριχευμένα ζώα, κούκλες βιτρίνας, καθρέφτες, τοίχους ντυμένους στο κόκκινο βελούδο και διάσπαρτες μηχανές από Λούνα -Παρκ όπου πλαστικοί μάντεις μαντεύουν το μέλλον σου.

Ένας μακρύς διάδρομος με την ονομασία, ”Ατελείωτο δωμάτιο” καταλήγει στο απέναντι βουνό ενώ από κάτω αισθάνεσαι το πάτωμα να τρίζει αφού ο μακρύς διάδρομος ”αιωρείται” πάνω από τον γκρεμό. Στη μέση περίπου του δωματίου υπάρχει ένα τεράστιο παράθυρο στο πάτωμα από το οποίο μπορείς να θαυμάσεις το κενό που βρίσκεται κάτω από τα πόδια σου.

Τα δωμάτια μουσικής όπως το ”The Gate room” ή ”Το δωμάτιο της Μουσικής από το Χθες” είναι γεμάτα από μηχανές αναπαραγωγής μουσικών κομματιών καθώς και μουσικά όργανα που παίζουν αυτόματα μουσική όλα μαζί, δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο ήχων. Αυτοί οι μπερδεμένοι ήχοι από διάφορες μελωδίες που ξεχύνονται από παντού κάνουν πιο creepy την περιήγηση σου στα σκοτεινά δωμάτια του σπιτιού.. Α, ναι, γιατί αν δεν το αναφέραμε προηγουμένως, το σπίτι έχει φυσικό φωτισμό και ούτε ένα ηλεκτρικό λαμπτήρα παρά μόνο αν το ίδιο το έκθεμα φέρει φως.. όπως το τεράστιο καρουζέλ.

Ένα δωμάτιο με το μεγαλύτερο εσωτερικό καρουζέλ του κόσμου, όπως ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του το διαφήμιζε στους επισκέπτες. Φωτίζεται μόνο από τα 20.000 δικά του λαμπάκια δίνοντας φως μέσα στο κατά τα άλλα σκοτεινό δωμάτιο μέσα στο οποίο δεσπόζει. Το τεράστιο καρουζέλ δεν έχει ούτε ένα αλογάκι πάνω του να στριφογυρνά. Θα βρείτε σχεδόν όλα τα άγρια ζώα και μυθολογικά πλάσματα να γυρίζουν γύρω -γύρω χωρίς να σας επιτρέπουν να τα καβαλήσετε, ούτε καν να τα αγγίξετε με βάση τις τεράστιες ταμπέλες. Πού βρίσκονται τα άλογα του καρουζέλ; Πάνω στους τοίχους του δωματίου κρεμασμένα και ακίνητα παρακολουθώντας ατάραχα την επίσκεψη σας. Ενώ από πάνω σας ίπτανται κούκλες βιτρίνες ημίγυμνες  με φτερά αγγέλων.

Και αν όλα αυτά σας φαίνονται παράλογα ως εδώ τότε περιμένετε μέχρι να δείτε το δωμάτιο γεμάτο πορσελάνινες κούκλες να σας κοιτούν κατάματα σαν μικροσκοπικοί σας σκλάβοι ή σαν μικρά παιδιά από την ”Πόλη των Καταραμένων”. Υπάρχει πιο creepy από αυτό; Ναι.. Δεν σας είπα πως αυτές οι κούκλες στριφογυρνάνε αργά -αργά πάνω σε μικρά καρουζέλ.. Σε αυτά υπάρχουν άλογα αν αυτό σας καθησυχάζει κάπως..

Αν συνεχίζετε να μην φοβάστε τις κούκλες μετά από αυτό, τότε μπορείτε να επισκεφτείτε το ”Δωμάτιο του Μύλου”’. Ένα δωμάτιο με κούκλες και δεκάδες κουκλόσπιτα αραδιασμένα εδώ και εκεί, σαν να βρισκόσαστε σε ένα παιδικό σταθμό βικτωριανή εποχής όπου τα παιδάκια που έπαιζαν έχουν πεθάνει από καιρό αφήνοντας πίσω τα παιχνίδια τους..

Στο δωμάτιο Γκαλερί θα βρείτε πιστόλια από τα πιο απλά ως τα ψεύτικα πιστόλια με τις 8 κάνες. Θα βρείτε παράξενα αντικείμενα από όλο το κόσμο, αντιγραφές βασιλικών κοσμημάτων, μεσαιωνικές πανοπλίες και ξίφη.

Αν νομίζετε πως με ένα τεράστιο εσωτερικό καρουζέλ έχετε ξεμπερδέψει από τα μεγάλα πράγματα που μπορείτε να βρείτε στο ”Σπίτι στο Βράχο” κάνετε λάθος. Υπάρχει ”Το Δωμάτιο του Τσίρκου” με ένα τεράστιο βαγόνι τσίρκου μέσα σε αυτό, όπου αυτόματα μουσικά όργανα παίζουν μουσική ενώ τριγύρω μέσα και έξω από το βαγόνι θα βρείτε ρούχα και αξεσουάρ που φορούσαν οι επαγγελματίες του είδους. Παλιές φωτογραφίες και πόστερ από παραστάσεις του παρελθόντος και τις απαραίτητες ρεκλάμες για όλα τα φανταστικά πλάσματα που θα συναντούσατε μέσα στις παραστάσεις (συνήθως ανθρώπους με σωματικές δυσπλασίες που τότε τους περιέφεραν σαν ατραξιόν από περιοχή σε περιοχή).

Στο δωμάτιο της Θάλασσας θα βρείτε καραβάκια, ρεπλίκες από τον Τιτανικό, πυξίδες, χάρτες, αστρολάβους και άλλα αξεσουάρ που θα ενθουσιάσουν τον θαλασσόλυκο που ίσως κρύβεται μέσα σας. Φυσικά επειδή το Σπίτι στο Βράχο αγαπά τα μεγάλα πράγματα θα δείτε ένα τεράστιο θαλάσσιο δράκο με ανοιχτά σαγόνια να χαίρεται που περιδιαβαίνετε στο πλάι του ή μπορεί και όχι.

Πάνω από την θάλασσα υπάρχει ένας ατελείωτος ουρανός και  ο ουρανός αυτός δεν θα μπορούσε παρά να έχει το δικό του δωμάτιο. Ένα δωμάτιο γεμάτο από μικρά, μεσαία και λίγο μεγαλύτερα αεροπλανάκια και ένα σωρό άλλα αντικείμενα που ξετυλίγουν την ιστορία της αεροπλοΐας και την προσπάθεια του ανθρώπου να κατακτήσει τους αιθέρες.

Τι άλλο μεγαλύτερο μπορεί να βρει κάποιος από ένα θαλάσσιο τέρας, ένα καρουζέλ και ένα βαγόνι τσίρκου μέσα στο Σπίτι στο Βράχο; Μα φυσικά μια ολόκληρη πόλη του 19ου αιώνα με όλα τα μαγαζιά,τα σπίτια της, τα δρομάκια της και το γραφείο του σερίφη ώστε η πόλη να κοιμάται ήσυχη.

Αν τώρα τόσα αντικείμενα σας έχουν ”πνίξει” και μπουχτίσατε, τότε υπάρχει ένας ωραιότατος ιαπωνικός κήπος ο οποίος σας περιμένει για βαθιές ανάσες έξω από το Σπίτι..

Τι ‘ναι τούτο ωρέ;

Ίσως είναι το πιο περίεργο πράγμα που υπάρχει εκεί έξω ως πρόταση για ”μουσείο ” στο πλανήτη μας. Ένα ”μουσείο” σχεδόν για τα πάντα φτιαγμένο από αντικείμενα κάθε λογής. Ένα εκκεντρικό μέρος από έναν εκκεντρικό άνθρωπο που μάζευε τα πάντα και τα αράδιαζε μέσα σε δωμάτια τα οποία ποτέ δεν έπαψε να χτίζει.

Το 1985, ο Jordan Junior, ο οποίος ποτέ δεν έμεινε σε αυτό το σπίτι, το πούλησε στο καλύτερο του φίλο αλλά συνέχιζε να το χτίζει ο ίδιος και να το γεμίζει με αντικείμενα μέχρι και το 1989 που πέθανε σε ηλικία 75 ετών.

Όπως τα βλέπεις στοιβαγμένα αυτά τα αντικείμενα σου δίνεται η αίσθηση ενός χαοτικού μέρους που δύσκολα μπορείς να αποφανθείς αν είναι άσχημο ή όμορφο κοιτάζοντας το, σαν σύνολο, μετά την επίσκεψη σου (η οποία για να ολοκληρωθεί θέλει 5 ώρες γεμάτες).. Στα σίγουρα είναι ένα σπίτι που θα έπιανε φρενίτιδα την κάθε ελληνίδα μάνα, ψυχαναγκαστικό με την τάξη ή απλά Παρθένο στο ζώδιο να το τακτοποιήσει και το ξεσκονίσει…

Σε ό,τι με αφορά, ο λόγος που έγραψα αυτό το άρθρο ήταν μια παράλογη σκέψη μου πως αυτό το Σπίτι στο Βράχο με την περίεργη διακόσμηση, τα creepy δωμάτια, τα πολλά στοιβαγμένα αντικείμενα, είναι σαν τις ”αποθήκες μας” μέσα στον εγκέφαλό μας. Όπως ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει μνήμη και αναμνήσεις έτσι και ένας άνθρωπος προσπάθησε ”να αποθηκεύσει”, ανάκατα, ”τα πάντα της ανθρωπότητας”. Επέλεξε έναν παράδοξο τρόπο βέβαια, όπως παράδοξος είναι και ο τρόπος που συνδέει ο ανθρώπινος εγκέφαλος πολλά παράταιρα πράγματα μεταξύ τους ή ο τρόπος που οι αναμνήσεις μας αναδύονται μέσα στις σκέψεις μας όταν δεχτούν ένα εξωτερικό ερέθισμα. Τουλάχιστον, η ίδια κάπως έτσι ανάκατα και συνειρμικά συνδέω πράγματα μεταξύ τους..Με αυτή την σκέψη υπάρχει μια ”παράλογη λογική ” για την δημιουργία ενός τέτοιου μουσείου σαν ρεπλίκα ενός μέσου εγκεφάλου..

Για να μην συνεχίσω άλλο την προυστική μου οπτική για το παράξενο αυτό σπίτι θα σας πω, πως αν ποτέ ο δρόμος σας, σας βγάλει στο Wiskonsin κάντε μια στάση να το δείτε από κοντά και αν θέλετε στείλτε μας και μια φωτογραφία σας μέσα από αυτό με κάποιες δικές σας εντυπώσεις,έτσι για να αισθανθούμε πως κάποιον παρακινήσαμε να πάει ως εκεί..