Μεγάλη φαγομάνα

Διάλογος, παραμονή Πρωτοχρονιάς.

-Το βράδυ θα έρθεις για 3… 2… 1…;
-Ναι, θα έρθει κι η Άννα-Μαρία Λογοθέτη;
-Εννοώ, αν θα έρθεις για αντίστροφη μέτρηση, να αλλάξουμε το χρόνο.
-Α, ναι…

Ο χρόνος αλλάζει, ο χρόνος φεύγει, το ερώτημα είναι αν θα αλλάξει κι η ζωή μας ή θα φεύγει άδεια κι αναξιοποίητη. Ή πάλι αν θα την ξεγελάμε με ημίμετρα, όπως μια άδεια κοιλιά.

Κοίτα, για τη ζωή δεν ξέρω, τα πρωτοχρονιάτικα δώρα και το shopping therapy μοιάζουν με αντεστραμμένη μελαγχολία ενίοτε. Αλλά την κοιλιά δεν υπάρχει καλύτερο μέρος να τη γεμίσεις από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί όπου κάθεσαι για καφέ κάπου, παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σου φέρνουν σουβλάκια, που τα ψήνουν έξω, για να… συνοδεύσεις το ρόφημά σου.

Αρκεί να έχει καλό καιρό, όπως χτες. Ή μάλλον, να το θέσω διαφορετικά. Η Θεσσαλονίκη είναι μια ιδιαίτερη πόλη, που έχει κάτι διαφορετικό και το νιώθεις σαν πηχτό πέπλο στην ατμόσφαιρα. Όταν δεν είναι η χαρακτηριστική της υγρασία, είναι η τσίκνα απ’ τα ψησίματα, που κρύβουν το Λευκό Πύργο πίσω από σύννεφα καπνού, σαν φίλτρο του Ίνσταγκραμ. Οι άλλοι πιστεύουν γενικά πως οι αργοί ρυθμοί της πόλης, οφείλονται στο κλίμα και την υγρασία της. Δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα, οφείλονται στο πολύ φαΐ, μέχρι σκασμού, που σε κάνει εκ των πραγμάτων βραδυκίνητο. Κι αν την βαφτίζουν “ερωτική πόλη” είναι γιατί ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι.

Και πώς να κινηθείς γρήγορα δηλαδή; Οι δρόμοι φρακάρουν, τα πεζοδρόμια έχουν μποτιλιάρισμα, χρειάζεται φανάρι για να συντονίσεις τους πεζούς που κατεβαίνουν σαν ποτάμια, άλλοι μοιάζουν τελείως ακίνητοι σαν τους κομπάρσους στο Τρούμαν Σόου, που περιμένουν τον πρωταγωνιστή να εμφανιστεί, οι ψησταριές καταλαμβάνουν άπληστα τον ελεύθερο χώρο, βγαίνουν στο δρόμο, σα διπλοπαρκαρισμένα αμάξια, ο κόσμος μαζεύεται γύρω τους, καλύπτει σα λάβα τα κενά, κλείνει το πέρασμα, να ‘ταν κι άλλο. Κι εκεί τα πιρούνια παίρνουν φωτιά, δουλεύουν σε άλλες ταχύτητες, όποιος δε βιαστεί, δε θα φάει.

Κι εντάξει, στην τελική, χαλλαρά, ξεχαλλαρά, εμείς αλλάζουμε χρόνο πιο γρήγορα από τον Καμίνη, ντάξει;