Θλιβερή πρωτιά σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την Κρήτη στη γυναικεία κακοποίηση

Πέρα από τα μεγάλα λόγια και τις καμπάνιες ευαισθητοποίησης για την πρόσφατη παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, υπάρχει μια αμείλικτη πραγματικότητα που υπενθυμίζει πόσα πολλά έχουν να γίνουν ακόμα σε αυτό το τόσο κρίσιμο και ευαίσθητο ζήτημα. Η Ελλάδα παραδοσιακά “διακρίνεται” σε ποσοστά κακοποίησης γυναικών, φαίνεται όμως πως ιδιαίτερα οξυμένο καταγράφεται το πρόβλημα στη νοτιότερη περιφέρεια της χώρας. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα στοιχεία μελέτης του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου, σύμφωνα με τα οποία η γυναικεία κακοποίησης βρίσκεται αισθητά πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη σεξουαλική κακοποίηση εφήβων αυτός φτάνει στο 32,2% στην Ευρώπη, ενώ στην Κρήτη αγγίζει το 45,5%.

Επιπλέον ιδιαίτερα την τελευταία διετία αυξημένες είναι οι καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στο νησί. Αυτό από μόνο του εξάλλου δεν είναι αρνητικό γεγονός, καθώς μπορεί απλά να σημαίνει ότι βγαίνουν στο φως περισσότερες υποθέσεις που παλιότερα θα κουκουλώνονταν από τα θύματα και τον περίγυρό τους, δεν παύουν όμως να καταδεικνύουν μια σημαντική παθογένεια.

Ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται εργαζόμενες, έφηβες, μετανάστριες, γυναίκες με αναπηρία, ακόμα και ηλικιωμένες. Συχνά ο θύτης περιγράφεται ως άτομο που ασκεί κάποιας μορφής εξουσίας στο θύμα, όπως εργοδότης, προπονητής ή γιατρός. Κατά την έρευνα, φαίνεται πως καταγράφεται μια αυξημένη ανεκτικότητα στη φυλετική βία από νεαρή ηλικία, κάτι που συνδέεται με γενικότερες κοινωνικές παθογένειες στο νησί, αλλά και ευρύτερα στη χώρα μας.

Σύμφωνα με το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας στο Ρέθυμνο:

«Τα περιστατικά βίας στην Κρήτη είναι ιδιαίτερα αυξημένα, αλλά σε γενικές γραμμές εμείς έχουμε μια σταθερή εισροή γυναικών στο Κέντρο μας. Δηλαδή, παρότι λέγεται ότι η καραντινά στάθηκε η αιτία για να αυξηθούν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ωστόσο εμείς ευτυχώς δεν παρατηρήσαμε κάτι τέτοιο. Βέβαια, είναι αρκετά δύσκολο για μια γυναίκα να πάρει την απόφαση να μας επισκεφθεί. Αυτό έχει να κάνει συνήθως με τον χαρακτήρα, την επαγγελματική της κατάσταση, τη μόρφωση, και φυσικά η μικρή κοινωνία στην οποία ζούμε δε βοηθάει ιδιαίτερα».