Οι ΜΕΘ στην εντατική…

Το σπουδαίο έργο των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) είναι η υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών ενός ασθενούς με σκοπό το αναστρέψιμο των βλαβών/κακώσεών του και την επιβίωσή του με την καλύτερη ποιότητα ζωής. Σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ, «κατά μέσο όρο στις ΜΕΘ σώζονται 4 στους 5 οριστικά “χαμένους” από την κλασική ιατρική».

Στο έργο της Εντατικής είναι επίσης η διάγνωση και υποστήριξη των οργάνων ενός ασθενούς που διαγιγνώσκεται εγκεφαλικά νεκρός, προκειμένου να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταμόσχευσης οργάνων. Χωρίς την ανάπτυξη των Εντατικών δεν μπορεί να σταθεί η διαδικασία μεταμοσχεύσεων.

Κι ενώ η επιστήμη και η τεχνολογία εξελίσσονται με γοργούς ρυθμούς, η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει ως «φυσικό φαινόμενο» το 2019 να ξεψυχούν άνθρωποι περιμένοντας μέρες να βρεθεί ένα δημόσιο κρεβάτι σε ΜΕΘ. Πριν από δύο μήνες, τρεις άνθρωποι ξεψύχησαν στη Ζάκυνθο στην αναμονή, καθώς η ΜΕΘ του νοσοκομείου στο νησί δεν λειτούργησε ποτέ εδώ και επτά χρόνια, αν και είχε τον εξοπλισμό. Αντίστοιχα, στην Κεφαλονιά, η ΜΕΘ του νοσοκομείου δεν άνοιξε ποτέ, γιατί «είναι δυσανάλογο το κόστος λειτουργίας της με τα περιστατικά», όπως απάντησε η ΔΥΠΕ σύμφωνα με καταγγελίες εργατικών σωματείων.

Σε αυτό το φόντο, της «μεταμνημονιακής κανονικότητας», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ο «Ριζοσπάστης» απευθύνθηκε στην Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ), απ’ όπου άντλησε στοιχεία που επιβεβαιώνουν το μέγεθος των αλυσιδωτών και τραγικών συνεπειών από την πολιτική που συρρικνώνει λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες, βάζοντας την υγεία, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή, στο ζύγι του «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο.

Σταθερά κλειστά το 25% των δημόσιων κρεβατιών

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 10% των συνολικών νοσοκομειακών κλινών ενός νοσοκομείου απαιτείται να είναι Εντατικής Θεραπείας, με τάση αύξησης σε 15 – 20%. Πριν από μια δεκαετία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕΕΘ, χρειάζονταν περίπου 2.000 – 3.000 δημόσιες κλίνες ΜΕΘ. Δέκα χρόνια μετά, οι ανάγκες είναι σαφώς περισσότερες και απαιτούνται τουλάχιστον 3.500 δημόσιες κλίνες ΜΕΘ.

Στη χώρα σήμερα υπάρχουν μόνο 750 δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ (!) και λειτουργούν μόλις τα 560, ενώ εξοπλισμό έχουν τα 650. Εδώ και 15 χρόνια – προ και μετά τα μνημόνια, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ – το 25% των υπαρχουσών κλινών ΜΕΘ παραμένουν σταθερά κλειστά. Ο αριθμός αυτός αφορά αποκλειστικά νοσοκομειακές δομές με οργανόγραμμα Μονάδας Εντατικής και όχι μονάδες αυξημένης νοσηλείας και παρακολούθησης, όπως καρδιολογικές, νευροχειρουργικές, χειρουργικές κ.ά., που το υπουργείο Υγείας – με τα γνωστά ΣΥΡΙΖΑίικα «μαθηματικά» – συνυπολογίζει ως κρεβάτια ΜΕΘ.

Υπολογίζεται ότι καθημερινά πάνω από 30 βαρέως πάσχοντες περιμένουν για κρεβάτι ΜΕΘ, καθώς οι ελάχιστες υπάρχουσες δημόσιες κλίνες έχουν πληρότητα 100%.

«Ο ασθενής που χρειάζεται Εντατική πρέπει να μπει το νωρίτερο δυνατόν, άμεσα. Κάθε ώρα καθυστέρησης της υποστήριξης και θεραπείας μακριά από την Εντατική καθιστά ολοένα και πιο αδύνατη τη θετική έκβαση του ασθενούς. Πολλά χρόνια τώρα η κατάσταση αντιμετωπίζεται με μπαλώματα, δίνονται προσωρινές λύσεις, όχι μόνιμες. Εάν άνοιγαν με μόνιμο προσωπικό όλα τα κρεβάτια, θα μπορούσαν να νοσηλευτούν (χωρίς να είναι ενιαίος και απόλυτος ο αριθμός) επιπλέον 150 ασθενείς», τονίζει η ΕΕΕΘ.

Στην αγωνία για να σώσουν τον άνθρωπό τους, πολλές οικογένειες αναγκάζονται να ξεπουλήσουν ό,τι έχουν (αν και εφόσον έχουν), απευθυνόμενοι σε ιδιωτικές κλινικές για ένα κρεβάτι ΜΕΘ που κοστίζει χρυσάφι, αφού το τελικό κόστος νοσηλείας ανέρχεται σε 2.500 – 3.000 ευρώ τη μέρα! Εννοείται ότι το ποσό αυτό απέχει παρασάγγας από το υπάρχον ημερήσιο κοστολόγιο του ΕΟΠΥΥ, που σημαίνει ότι ο ασθενής υποχρεώνεται να βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη.

«Στον αέρα» μετά τη νοσηλεία

Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι τεράστιες ελλείψεις κλινών σε μονάδες και κλινικές που απαιτούνται για την αποκατάσταση του ασθενούς μετά τη νοσηλεία του σε ΜΕΘ, όπως Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ), Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης κ.ο.κ.

«Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, το 20% του ποσοστού των κλινών ενός νοσοκομείου πρέπει να είναι ΜΑΦ. Στην Ελλάδα, ασθενείς και γιατροί είμαστε με δεμένα χέρια. Είναι σχεδόν ανύπαρκτες οι ΜΑΦ και τα Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης ή λειτουργούν υποτυπωδώς. Τα αντίστοιχα ιδιωτικά (σ.σ. που διαρκώς αυξάνονται) είναι οικονομικά ανέφικτα για τον μέσο ασθενή», υπογραμμίζει η ΕΕΕΘ.

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ελληνικής Φυσιατρικής Εταιρείας, απαιτούνται πανελλαδικά πάνω από 2.000 δημόσια κρεβάτια αποκατάστασης και σήμερα λειτουργούν μόλις 200 δημόσια κρεβάτια κι αυτά με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Τα τελευταία 15 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα αποκατάστασης άνοιξαν πανελλαδικά περίπου 850 – 1.000 κρεβάτια. Στον δημόσιο ούτε ένα!

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, οι ασθενείς, μην έχοντας πού αλλού να πάνε μετά, κρατούνται για πολύ μεγαλύτερο διάστημα απ’ ό,τι χρειάζεται στην Εντατική, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση, για να θολώσει τα νερά της απάνθρωπης πολιτικής της, επιχειρεί να ενεργοποιήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό», κατηγορώντας τους γιατρούς των ΜΕΘ για αθρόες διασωληνώσεις!

Εννοείται βέβαια ότι στην παραπάνω καταγραφή υποτυπωδών αναγκών δεν περιλαμβάνονται οι πολλαπλάσιες ανάγκες για την ανάπτυξη ΜΕΘ διαφόρων ειδικοτήτων, που μπορούν να προκύψουν από την εκδήλωση επιδημιών, φυσικών καταστροφών κ.ά., όπου ενδεχομένως να προκύψει μεγάλος αριθμός ασθενών, έστω και για μικρή χρονική περίοδο.

Δυστυχώς και αυτή η έλλειψη αναδείχθηκε για άλλη μια φορά με τραγικό τρόπο, όταν στην πρόσφατη πυρκαγιά στο Μάτι η συντριπτική πλειοψηφία των εγκαυματιών δεν νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ εγκαυμάτων, όπως έπρεπε. ΜΕΘ εγκαυμάτων υπάρχει μόνο στο «Θριάσιο», καθώς λόγω του επιπλέον ειδικού εξοπλισμού που απαιτείται, το «κόστος» ανεβαίνει.

Πηγή: Ριζοσπάστης