Σωματεία Συνταξιούχων Λακωνίας: Υπόμνημα για την Υγεία
“Θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν εκτενή κατάλογο με ελλείψεις και σε νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και σε παραϊατρικό προσωπικό, όμως θα χαθούμε στα πολλά…”
Σωματεία Συνταξιούχων Λακωνίας
Σπάρτη: 21 /05 / 2024
ΠΡΟΣ:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ – κο Γεωργιάδη
6η Υ.Π.Ε – κο Καρβέλη
ΔΙΟΙΚΗΤΡΙΑ Γ.Ν ΛΑΚΩΝΙΑΣ – κα Παπαγεωργίου
Α. ΔΙΟΙΚΗΤΗ Ν.Μ ΜΟΛΑΩΝ- κο Κορωνιό
ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Περιφερειάρχη κο Πτωχό και αντιπεριφερειάρχη κο Βερούτη
Επικεφαλείς περιφερειακών παρατάξεων
ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΝΟΜΟΥ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
Επικεφαλείς Δημοτικών παρατάξεων
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Κυρίες και κύριοι,
όπως ίσως γνωρίζετε και από προσωπική σας εμπειρία αλλά και από ανακοινώσεις συλλόγων και φορέων του νομού μας, το Γενικό Νοσοκομείο αλλά και τα Κέντρα Υγείας της Λακωνίας υπολειτουργούν. Με τη συνεχή μείωση της χρηματοδότησης και την υποστελέχωση που αυτά αντιμετωπίζουν, από την περίοδο της κρίσης και η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, έχουν υποβαθμιστεί πλήρως.
Αυτό έχει επιφέρει την πλήρη απαξίωση τους, έτσι που δείχνουν εικόνα εγκατάλειψης και αδυναμίας να καλύψουν τις ανάγκες για περίθαλψη, θεραπείας και παροχές υγειονομικών υπηρεσιών στους κατοίκους του Νομού και ιδιαίτερα στους ανθρώπους τρίτης ηλικίας και τις ευπαθείς ομάδες που το έχουν περισσότερο ανάγκη, αλλά και στους επισκέπτες του νομού όλο το χρόνο.
Τα αποτελέσματα είναι τραγικά, συνεχή και επαναλαμβανόμενα, με αποτέλεσμα λόγω των ελλείψεων αυτών, να ταλαιπωρούνται ασθενείς από τη μια άκρη της Λακωνίας στην άλλη ή και να αναγκάζονται να πάνε σε άλλο νομό να βρουν σε εφημερία την ειδικότητα που χρειάζονται. Ενώ, στη χειρότερη περίπτωση να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα για περαιτέρω αντιμετώπιση, π.χ αν χρήζουν διασωλήνωσης και δεν εφημερεύει αναισθησιολόγος. Αντίστοιχα για ένα περιστατικό εμφράγματος που θα λάβει χώρα στη Νεάπολη ή στην Αρεόπολη και ο πιο κοντινός εφημερεύων καρδιολόγος που θα αναλάβει το περιστατικό βρίσκεται στη Σπάρτη. Συν άλλα περιστατικά που δεν είναι μεν ζωής και θανάτου, αλλά χρήζουν επείγουσας αντιμετώπισης παραπέμπονται στην Τρίπολη, Καλαμάτα, Πάτρα ή και Αθήνα και πολλές φορές με ίδιον μέσον καθώς μπορεί να μην υπάρχει διαθέσιμο ασθενοφόρο.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θα παραθέσουμε κάποια δεδομένα μόνο για το ιατρικό προσωπικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις και σε άλλα τμήματα. Απλά για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος.
Στο κεντρικό Νοσοκομείο του νομού, το Νοσοκομείο της Σπάρτης, από τις 69 οργανικές θέσεις ιατρών που προβλέπονται, καλύπτονται οι 43, από τους οποίους οι 11 είναι επικουρικοί. Ο παθολογικός τομέας υπολειτουργεί. Υπηρετούν 2 μόνιμοι καρδιολόγοι από τους 4 που προβλέπονται και 3 Παθολόγοι από τους 5 που προβλέπεται. Οι εφημερίες του παθολογικού τομέα, καλύπτονται από γενικούς ιατρούς και αγροτικούς, τους οποίους επιστρατεύουν από τα Κ.Υ, αποδυναμώνοντας εκεί τις εφημερίες, ή καλούνται ιατροί από άλλα νοσοκομεία ή και ιδιώτες, ενώ αναστέλλεται και η λειτουργία των τακτικών εξωτερικών ιατρείων. Την ίδια στιγμή μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και στο Ακτινολογικό, καθώς οι 2 Ακτινολόγοι που έχουν μείνει δεν μπορούν να καλύψουν εφημεριακά όλο το μήνα με ότι αυτό συνεπάγεται για επείγοντα περιστατικά που χρήζουν αξονικής ή υπερηχογραφήματος. Μάλιστα πολύ πρόσφατα, με την αποχώρηση ενός ορθοπεδικού, τίθεται ζήτημα εφημεριακής κάλυψης και σε αυτή την ειδικότητα, μετακινώντας τους ορθοπεδικούς των Μολάων και 1 από Καλαμάτα να καλύψουν μερικές εφημερίες μέσα στο μήνα. Επιπρόσθετα αφήνεται ακάλυπτο το νοσοκομείο αρκετές μέρες του μήνα χωρίς εφημερία Παιδιάτρου, Οφθαλμίατρου, ΩΡΛ, ουρολόγου κ.α.
Το Νοσοκομείο Μολάων που από το 2012 έχει συγχωνευθεί με το αντίστοιχο της Σπάρτης, είναι ένα μικρό 2βάθμιο νοσοκομείο που όμως καλύπτει μια τεράστια, γεωγραφικά, περιοχή. Από το Βλαχιώτη μέχρι τη Μονεμβασιά και από το Κυπαρίσσι μέχρι τη Νεάπολη, συν την Ελαφόνησο και τα Κήθυρα. Μια περιοχή μάλιστα που αποτελεί τουριστικό προορισμό όλο το χρόνο και που το καλοκαίρι τετραπλασιάζεται ο πληθυσμός της. Οι ελλείψεις όμως κυρίως σε ιατρικό προσωπικό ειδικοτήτων 1ης γραμμής, σε συνδυασμό με τα αντίστοιχα προβλήματα του νοσοκομείου Σπάρτης, αλλά και των υποστελεχομένων Κέντρων υγείας, κάνουν την κατάσταση δραματική.
Συγκεκριμένα, ο χειρουργικός τομέας και τα χειρουργεία υπολειτουργούν, καθώς υπηρετεί 1 αναισθησιολόγος κάνοντας μόλις μερικές εφημερίες μηνιαίως, καθώς καλύπτει και εφημερίες της Σπάρτης. Πέρα από τη δυσκολία προγραμματισμού των τακτικών χειρουργείων, δεν μπορούν να γίνουν έκτακτα και επείγοντα χειρουργεία, ενώ υπάρχουν ορθοπεδικοί και χειρούργοι να αντιμετωπίσουν περιστατικά. Συν άλλα περιστατικά που χρήζουν αναισθησιολογικής εκτίμησης, αντιμετώπισης ή διασωλήνωσης, αντιμετωπίζονται από άλλες ειδικότητες μαζί με τους αγροτικούς ιατρούς μέχρι να διακομιστούν στη Σπάρτη ή αλλού. Την ίδια στιγμή, υπηρετεί 1 ακτινολόγος για υπερήχους τακτικούς και επειγόντων, για αξονικές με ραντεβού και επειγόντων και για τακτικές γνωματεύσεις ακτινογραφιών. Κάνοντας 7-10 εφημερίες μηνιαίως, το νοσοκομείο μένει ακάλυπτο το μεγαλύτερο μέρος του μήνα, με αποτέλεσμα να διακομίζονται επείγοντα περιστατικά για υπέρηχο και αξονική στη Σπάρτη ή να αποστέλλονται οι αξονικές στη Σπάρτη για γνωμάτευση. Μάλιστα κάποιες μέρες που δεν εφημερεύει ούτε στη Σπάρτη ακτινολόγος, οι αξονικές επειγόντων, στέλνονται ηλεκτρονικά σε συνεργαζόμενη ιδιωτική εταιρεία γνωματεύσεων. Υπηρετεί με μόνιμη θέση, 1 ουρολόγος, μόνο για τακτικά ραντεβού 2 φορές την εβδομάδα χωρίς καμία εφημερία, καθώς τις υπόλοιπες μέρες μετακινείται για να καλύπτει τις ανάγκες του νοσοκομείου Σπάρτης, με αποτέλεσμα όλα τα επείγοντα ουρολογικά περιστατικά, να παραπέμπονται.
Στον παθολογικό τομέα, αρχικά υπηρετούν 2 μόνιμοι παθολόγοι και για να καλύπτεται εφημεριακά όλο το μήνα το νοσοκομείο, συνδράμει μία γενική ιατρός και ένας ιδιώτης παθολόγος ως εξωτερικός συνεργάτης. Υπηρετούν και 2 Καρδιολόγοι, οι οποίοι μετακινούνται και στη Σπάρτη για εφημερίες. Έτσι το νοσοκομείο καλύπτεται περίπου το μισό μήνα από την καρδιολογική ειδικότητα και τον υπόλοιπο μήνα μένει ακάλυπτο, με ότι αυτό συνεπάγεται για επείγοντα καρδιολογικά περιστατικά που έρχονται από Νεάπολη, Ελαφόνησο, Κυπαρίσσι και παραπέμπονται εκ νέου στη Σπάρτη ή σε άλλο νομό. Επιπρόσθετα, υπηρετούν 2 μόνιμοι Παιδίατροι, χωρίς να υπάρχει άλλη οργανική θέση, καλύπτοντας με εφημερίες το μισό μήνα και τις υπόλοιπες μέρες, τα επείγοντα παιδιατρικά περιστατικά παραπέμπονται ή διακομίζονται στη Σπάρτη. Μάλιστα επειδή και στη Σπάρτη υπάρχουν ελλείψεις σε παιδιάτρους, διακομίζονται παιδιατρικά περιστατικά από Σπάρτη στους Μολάους είτε για αντιμετώπιση, είτε για συνέχιση νοσηλείας και την επόμενη μέρα επιστρέφουν.
Όσον αφορά τα Κέντρα Υγείας, ΤΟΜΥ και περιφερειακά ιατρεία, η κατάσταση είναι απελπιστική. Ελλείψεις των ιατρικών ειδικοτήτων που προβλέπονται. Ελλείψεις σε νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό σε βαθμό να μη βγαίνουν οι βάρδιες και να μένουν ακάλυπτες κάποιες φορές. Ενώ και σε επίπεδο εξοπλισμού η κατάσταση είναι τραγική με το να μη λειτουργούν ακτινολογικά και μικροβιολογικά τμήματα όπου υπάρχουν. Ουσιαστικά, με τα μέσα που υπάρχουν, πέρα από συνταγογράφηση και πρώτες βοήθειες, δεν μπορούν να γίνει κάτι παραπάνω. Το όποιο υγειονομικό έργο επιτελείται, εναποτίθεται στις γνώσεις και το φιλότιμο των εναπομεινάντων ιατρών και υγειονομικών και κυρίως των αγροτικών ιατρών.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν εκτενή κατάλογο με ελλείψεις και σε νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και σε παραϊατρικό προσωπικό, όμως θα χαθούμε στα πολλά. Μετά από αυτήν την εικόνα των Νοσοκομείων και των Κ.Υ, οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, στρεφόμενοι στα ιδιωτικά ιατρεία και εξεταστικά θεραπευτήρια προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους με αποτέλεσμα να πλουτίζουν οι έμποροι του ανθρώπινου πόνου.
Και σαν να μην έφταναν όλα τα προαναφερόμενα η κυβέρνηση, αντί να στηρίξει τους γιατρούς να μείνουν στα νοσοκομεία, αντί να στηρίξει τη δημόσια Υγεία και το ΕΣΥ, συνεχίζει την εγκληματική υποστελέχωση, την κρατική υποχρηματοδότηση, την είσοδο εργολάβων (φύλαξη, καθαριότητα, διάγνωση απεικονιστικών εξετάσεων). Μάλιστα προκρίνει και νομοθετεί ως λύση για τα προβλήματα των νοσοκομείων, τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Έτσι έχουμε την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών με τα επί πληρωμή απογευματινά Ιατρεία και χειρουργεία. Παράλληλα προωθεί τις συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, τη μετατροπή νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, την εφαρμογή κοστολόγησης ιατρικών πράξεων, φέρνει ιδιώτες γιατρούς με μπλοκάκι στα δημόσια νοσοκομεία και θεσμοθετεί νέα χαράτσια έως 3 ευρώ για γενόσημα φάρμακα και παραπεμπτικά απεικονιστικών εξετάσεων. Με λίγα λόγια υποχρηματοδοτεί το ΕΣΥ και καλεί τους εμάς τους πολίτες να πληρώσουμε. Δεν δίνει αυξήσεις στους γιατρούς και τους λέει να τα πάρουν από τους ασθενείς.
Μάλιστα, για τις ελλείψεις, τους χαμηλούς μισθούς των ιατρών και υγειονομικών και τους μειωμένους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων, μόνιμη επωδός εκπροσώπων της κυβέρνησης, του υπουργείου, τοπικών βουλευτών αλλά και της Διοικήτριας, είναι ότι δεν έρχονται γιατροί να καλύψουν τις θέσεις, ότι δεν έχει το κράτος άλλα λεφτά να δώσει για το ΕΣΥ, κτλπ και μόνη λύση τα μπλοκάκια με ιδιώτες, οι μετακινήσεις και τα μπαλώματα. Μα πως θα επιλέξει ένας γιατρός το ΕΣΥ, όταν οι μισθοί είναι τρεις και τέσσερις φορές κάτω από τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό. Χώρια άλλα ζητήματα ελλείψεων, μετακινήσεων από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, υπερφορολόγηση των εφημεριών κ.α. Δεν είναι τυχαίο λόγω αυτής της κατάστασης, ότι έχουμε συνεχείς παραιτήσεις γιατρών από τα νοσοκομεία και στο δικό μας. Όμως, την ίδια στιγμή που δεν υλοποιείται το αίτημα των γιατρών για αυξήσεις μισθών και αυτοτελή φορολόγηση των τακτικών εφημεριών τους με συντελεστή 20%, τα μερίσματα των μετόχων των χρηματιστηριακών εταιρειών φορολογούνται μόλις 5%. Την ίδια στιγμή που δεν υλοποιείται το αίτημα των γιατρών για αφορολόγητο των επιπρόσθετων εφημεριών τους (πέραν των τακτικών), οι εφοπλιστές έχουν 58 ειδικές φοροαπαλλαγές και οι τραπεζίτες τον «αναβαλλόμενο» φόρο. Από τη μία δεν υπάρχουν λεφτά για αυξήσεις στους μισθούς, δεν υπάρχουν άλλα κονδύλια για τα νοσοκομεία, αλλά υπάρχουν κονδύλια για αυξήσεις των κερδών και φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών ομίλων.
Επιπρόσθετα, έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα μια πρωτοβουλία από κάποια κόμματα και φορείς σχετικά με παροχή κινήτρων στους γιατρούς ώστε να επιλέξουν το νοσοκομείο Σπάρτης στις προκηρύξεις θέσεων. Ως τέτοιο κίνητρο αναδεικνύουν το χαρακτηρισμό του νοσοκομείου ως «άγονης και προβληματικής περιοχής Ά κατηγορίας» καθώς και διάφορα άλλα (σπίτια, επιδόματα από δήμο), χωρίς όμως να θίγουν τη βασική αιτία των παραπάνω προβλημάτων. Δεν ξέρουμε αν το υπουργείο και οι Δήμοι θα τα υιοθετήσουν και στην καλύτερη περίπτωση να καλυφθούν πρόσκαιρα κάποιες θέσεις ιατρών. Ξέρουμε όμως ότι δεν αποτελούν μόνιμη λύση καθώς και από την πείρα τέτοιων χαρακτηρισμένων νοσοκομείων όπως π.χ των Μολάων, αφενός δεν έχουν καλυφθεί όλα τα κενά, αλλά και ότι σε τέτοιες οργανικές θέσεις, ένας γιατρός μέσα στην 5ετία υπηρέτησης, έχει αναφαίρετο δικαίωμα να μετακινηθεί σε άλλο νοσοκομείο της προτίμησής του. Επιμένουμε, το βασικό κίνητρο και αυτό που θα ωθήσει τους γιατρούς να επιλέξουν το ΕΣΥ είναι η γενναία αύξηση των μισθών τους.
Τέλος, όσον αφορά το νέο υπό ανέγερση Νοσοκομείο Σπάρτης, έχουμε τις επιφυλάξεις μας, καθώς η σύμβαση δωρεάς που υπογράφηκε στη Βουλή με το ΙΣΝ, δεσμεύει τη λειτουργία του νέου Νοσοκομείου ως ΝΠΙΔ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το πρόβλημα δεν είναι η δωρεά, αλλά η δέσμευση να λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Να λειτουργεί δηλαδή με όρους αγοράς και κόστους, όπως κάθε ΝΠΙΔ του δημοσίου (π.χ ΔΕΗ). Η σύμβαση, κάνοντας λόγο για το «κοινό όραμα υπουργείου Υγείας και ΙΣΝ» να «αποτελέσει πρότυπο νοσοκομείο, το οποίο θα «θέσει τους κανόνες για την μελλοντική ανάπτυξη παροχών Υγείας στην Ελλάδα», αναφέρει ότι θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο Νοσοκομείο Σπάρτης και θα αποτελεί μοντέλο συνολικότερης ανάπτυξης του νέου (ιδιωτικοποιημένου) ΕΣΥ. Δεν είναι τυχαίο ότι στο άρθρο 1 «Για τους σκοπούς και το αντικείμενο της σύμβασης», δεν υπάρχει καν αναφορά στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, αλλά αναφέρεται στη συμβολή του έργου για την «αναβάθμιση του Ελληνικού Τομέα Υγείας». Ωστόσο, οι αναγκαίες και καλοδεχούμενες σύγχρονες υποδομές, ο εξοπλισμός και οι παροχές που δικαιούται ο λαός της περιοχής, θέτουν ως όρο τη λειτουργία του νοσοκομείου ως επιχειρηματικής μονάδας, δηλαδή ο λαός της Σπάρτης και της Λακωνίας, θα καλείται να πληρώσει είτε έμμεσα (ασφαλιστικά ταμεία) είτε άμεσα. Στις προβλέψεις της σύμβασης υπάρχουν τα κριτήρια της επιχειρηματικής δράσης, όπως η οικονομικά «αποδοτικότερη» λειτουργία, η εφαρμογή των «βέλτιστων διεθνών πρακτικών», οι οποίες αφορούν ό,τι έχει σχέση με την προσαρμογή στους «κανόνες της αγοράς» και βεβαίως η ύπαρξη του «CEO» (π.χ. Ντυνάν).
Εν κατακλείδι, με βάση όλα τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι δεν μπορούμε να συζητάμε για δημόσια υγεία που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του Λακωνικού λαού αλλά και των πολυάριθμων επισκεπτών του νομού. Ως απόμαχοι, εργαζόμενοι και περήφανοι κάτοικοι αυτού του τόπου, δεν έχουμε και δεν θέλουμε να πληρώνουμε για να έχουμε την υγεία μας, πόσο μάλλον όταν έχουμε ήδη ξαναπληρώσει με φόρους και εισφορές σε όλον τον εργασιακό μας βίο. Η Δημόσια Υγεία για εμάς δεν είναι απλά προτεραιότητα, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από ανυποχώρητο αγώνα για το αυτονόητο δικαίωμά μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Δημόσια καθολική και δωρεάν υγεία για όλο το λαό.
Ενίσχυση και λειτουργία των νοσοκομείων της Λακωνίας αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, με αύξηση του προϋπολογισμού τους και κάλυψη άμεσα όλων των οργανικών θέσεων. Επαναφορά του αυτοδιοίκητου του Νοσοκομείου Μολάων, ως Γενικό Νοσοκομείο και αύξηση των οργανικών θέσεων.
Στελέχωση και πλήρη λειτουργία των κέντρων υγείας και περιφερειακών ιατρείων του νομού. Αναβάθμιση του εξοπλισμού τους.
Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς σε όλους τους ιατρούς και υγειονομικούς για να μείνουν στο ΕΣΥ. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Ένταξη στα ΒΑΕ. Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών για αφορολόγητο στις επιπρόσθετες εφημερίες και αυτοτελή φορολόγηση με συντελεστή 20% στις τακτικές.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και επικουρικών.
Να παρθούν πίσω οι αποφάσεις για απογευματινά χειρουργεία, οι αυξήσεις στα φάρμακα και στις εργαστηριακές εξετάσεις.
Την δημιουργία πρόσθετων δημόσιων δομών και οίκων ευγηρίας για όλους όσους έχουν ανάγκη και την ενίσχυση των υπαρχόντων γηροκομείων με επιπλέον προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές, με γενναία χρηματοδότηση από το κράτος.
Με βάση τα παραπάνω, Ζητάμε – Απαιτούμε από όλους στους οποίους κοινοποιείται το παρόν υπόμνημα, ως άμεσα υπεύθυνοι και ιθύνοντες της Πολιτείας, της Δημόσιας Υγείας και του τόπου μας, να πάρουν θέση επί των προαναφερομένων και να ενεργήσουν ως προς την υλοποίησή τους.