Υπέρ της αναγκαστικής σίτισης του Κουφοντίνα -εμμέσως πλην σαφώς- και ο Μπακογιάννης

Μπορεί η γνωστή οικογένεια να ακολουθεί γραμμή “νομιμότητας” για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα, ζητώντας να εφαρμοστεί για όλους αυτό που προβλέπει ο νόμος, η θέση αυτή όμως έχει σιβυλλικό χαρακτήρα και επιδέχεται πολλών αναγνώσεων.

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος είναι και το άρθρο του Κ. Μπακογιάννη, που δημοσιεύεται σήμερα στην “Καθημερινή”, με τίτλο “ο δολοφόνος να μείνει δολοφόνος και μόνον”.

Αφού αναμασά τη γνωστή γραμμή για το τείχος κατά της τρομοκρατίας που παραμένει ζητούμενο και την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής (που μπαίνει, ωστόσο, σταθερά πίσω από το ιερό καπιταλιστικό κέρδος), φτάνει στο ζουμί της τοποθέτησης και την ταλαιπωρημένη έννοια του “κράτους δικαίου”…

Αρχή και τέλος είναι η Δημοκρατία. Το κράτος Δικαίου. Οι θεσμοί, οι νόμοι, οι κανόνες που ισχύουν για όλους, δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς. Φυσικά ισχύουν και για έναν επαγγελματία κατά συρροήν δολοφόνο. Αλίμονό μας εάν το δίκαιο κοβόταν και ραβόταν στα μέτρα κάθε εκβιαστή και προσαρμοζόταν ο τόπος και ο τρόπος έκτισης της ποινής του στα σταθμά που τον εξυπηρετούν.

Σωστά η Πολιτεία εξαντλεί όλα τα νόμιμα μέσα για να κρατήσει στη ζωή τον δολοφόνο, δείχνοντας έτσι εμπράκτως την οφειλόμενη γενναιοδωρία και τη μεγαλειώδη δύναμη της δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αρχών του κράτους δικαίου. Ας ανταποκριθούν ανάλογα η οικογένεια και οι “σύντροφοί” του. Είναι ένα δικαίωμα που ο ίδιος αρνήθηκε στα θύματά του. Οι άνθρωποι που χάθηκαν από το όπλο του δεν είχαν επιλογή εάν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν. Εμείς, οι συγγενείς τους δεν είχαμε την επιλογή να τους έχουμε ζωντανούς.

Ο Μπακογιάννης χρησιμοποιεί εκ νέου τη διπλωματική γλώσσα του επαγγελματία αστού πολιτικού, αλλά το βασικό μήνυμα είναι σαφές. Βαφτίζει το – αναγνωρισμένο ως τέτοιο από ΟΗΕ και Διεθνή Αμνηστία – βασανιστήριο “γενναιοδωρία και μεγαλειώδη δύναμη της δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αρχών του κράτους δικαίου”! Το αντιπαραβάλλει με τη στάση του Κουφοντίνα απέναντι στα θύματά του και ζητάει τη συναίνεση της οικογένειας και των συντρόφων του.  Και όλα αυτά στο όνομα της αστικής νομιμότητας, που καταπατά η ίδια τους δικούς της κανόνες.

(Αστική) τάξις και ηθική…