Αγγελική Κοτσόβολου «Τρωτό Σημείο»
Θα έρθει μια μέρα -άνοιξη θα ‘ναι, άνοιξη πρέπει να ‘ναι.
Θα έρθει μια μέρα -άνοιξη θα ‘ναι, άνοιξη πρέπει να ‘ναι.
4.
Κάναμε τους ήρωες πλατείες, αγάλματα και δρόμους κι αναρωτιόμαστε που πήγαν όλοι οι ήρωες.
Αυτοί δεν εξαφανίστηκαν ούτε μετά τον θάνατό τους. Αυτοί δραπετεύουν τα βράδια.
Θα τους δεις στο όνειρα των επαναστατών.
Στις διαρκείς αγκαλιές του αποχωρισμού.
Στη δύναμη που αντλεί ο ηττημένος.
Στον έρωτα που θα καταφέρει να βρει το δρόμο του.
7.
Εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα
Εκείνη η μισή στιγμή, σαν να συνωμότησαν όλοι οι θεοί
Σαν να έκατσε ο Αλάχ με τον Χριστό στο ίδιο τραπέζι
Σαν να έκαναν ανακωχή για λίγο, σαν να έδωσαν πίσω το αίμα που χύθηκε
Σ’ εκείνη τη στιγμή που το κακό εκμηδενίστηκε
Σ’ εκείνη τη στιγμή που ουτοπία και δυστοπία άλλαξαν ορισμούς
Σ’ εκείνη τη στιγμή που γέλασες με τα μάτια
Σ’ εκείνη τη στιγμή θα ανήκεις πάντα
Όπου κι αν πας, εκεί θα ανήκεις.
15.
Θα έρθει μια μέρα -άνοιξη θα ‘ναι, άνοιξη πρέπει να ‘ναι.
Δε θα έχει στριμωγμένα χέρια σε τσέπες
Δε θα έχει δαγκώματα αμηχανίας στα χείλια.
Δε θα έχει ρολόγια και βιασύνη
Θα έχει αγκαλιές, φούστες να ανεμίζουν, μυρωδιά γιασεμιού.
Θα έχει γέλια και μελωδίες να ακούγονται από μισάνοιχτες μπαλκονόπορτες
Οι μόνες συζητήσεις που θα επιτρέπονται θα ‘ναι για ταξίδια κι έρωτες
Κόκκινα μπαλόνια θα πέφτουν από τον ουρανό.
Εκείνο το βράδυ ρίξαμε κόκκινο κρασί σε λευκό τραπεζομάντηλο
Απαλλαχθήκαμε από κάθε τελειότητα
Αποκαλύφθηκε η φθορά μας
Η κατάδική μας φθορά
Εκείνο το βράδυ της ατέλειας και του ελαττώματος παραδεχθήκαμε την τρωτότητά μας κι αυτό -νομίζω- ήταν η πιο άτρωτη πράξη.
Η Αγγελική Κοτσόβολου γεννήθηκε αρχές ενός Σεπτέμβρη. Αποφοίτησε από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο κι από τότε πέρασε από φροντιστήρια, ραδιόφωνα, sites και τηλεόραση, για να καταλήξει σ’ αυτό που έκανε από παιδί να γράφει όσα νιώθει.