«Φτιάξε μια μέρα χωρίς ντροπή… Αγάπη, φίλους και ανυπακοή…»

Από τον φίλο και αναγνώστη της Κατιούσα, Μιχάλη Αντωνόπουλο, λάβαμε και δημοσιεύουμε τα δύο ανέκδοτα ποιήματα που ακολουθούν:

1.Τρέχουν οι λέξεις δυνατά

Σφραγίζουν στόματα ανοιχτά
Η άποψη σου χάνει σε αξία
Χάνεται μέσα σε πολυφωνία
Ανοίγεις θέματα με πάθος
Ίσως είναι αλλού το λάθος
Έχεις την δύναμη της σκέψης
Εσύ μπορείς αυτό να το αντέξεις
Το λάθος γίνεται συνήθεια
Στο βούρκο πνίγεται η αλήθεια
Καθαρός ο λόγος, ανοίγει πόρτες,
τώρα έχεις και άλλες ρότες
Ξεκαθαρίζεις την ουσία
αφήνεις ελεύθερη τη φαντασία
Το όραμα σου κυβερνάει
Την πρόταση σου αναζητάει
Σημάδια αμέτρητα στο σώμα
Η ελπίδα δεν έχει χρώμα
Ο λαός σε λίγο αλλάζει
Η  αδικία τον  τρομάζει
Υπάρχουν μνήμες που πονάνε
Χρόνια τώρα δεν μιλάνε.
Φτιάξε μια μέρα χωρίς ντροπή
Αγάπη, φίλους και ανυπακοή
Ξημέρωμα σε περιμένει
Χαμόγελα σκορπίζεις
στη ζωή που δίνεις
Βαρέθηκες μακριά και πληγωμένος
Όλα τώρα σε δείχνουν απελευθερωμένο
Ατέλειωτα μηνύματα
Φρίκη, πόνος και κακουργήματα

2.Τα παιδιά της Γάζας

Γεννήθηκες στην στάχτη και στο αίμα
Έχεις ακόμα πάνω σου το στέμμα
Είσαι σε γη επαγγελίας
Χωρίς να έχεις ησυχία
Είσαι με όνειρα γεμάτος
Χωρίς να λες ότι έχεις κράτος
Είσαι στα σύνορα μπλεγμένος
Χωρίς τροφή και αρρωστημένος
Παίρνεις το δρόμο της φυγής
Της μαύρης μέρας καταγής
Δεν έχει άλλα να χαρείς
Σε έχουν δεμένο και πονείς
Πάψε να μιλάς
ελευθερία να ρουφάς
Δώσε στο σώμα σου ζωή
Σε αυτή τη μοίρα
Μη χαθείς
Είσαι ο γιός της οικουμένης
Της μάταιης ζωής
της πιο ναυαγισμένης
Εδώ θα μείνεις να πονάς
Τους διώκτες σου να τυραννάς
Και αν θα φύγεις μακριά
Εδώ για πάντα ξεψυχάς
Σε μια πατρίδα χωρισμένη
Με μίσος και αίμα ποτισμένη.

Μιχάλης Αντωνόπουλος