Η Περσεφόνη – Το Βλαδιβοστόκ

Η Περσεφόνη

Δεν ήξερα πως ήσουνα
μια φοβερή τσαχπίνα
που άφησες το σπίτι σου
να ’ρθεις στην Ελευσίνα

Μου το ’λεγες πως ήθελες
να δεις την Περσεφόνη
πώς κάθεται κάτω απ’ τη γη
στο σκοτεινό μπαλκόνι
τις ώρες της πώς τις περνά
στου Άδη το καντόνι

Ατύχησες κορίτσι μου
σ’ αυτή την εκδρομή σου
η Περσεφόνη το ’σκασε
κι έμεινες μοναχή σου
πάρ’ το απόφαση και συ
γι’ αλλού πια να σαλπάρεις
οι συνταγές τελείωσαν
και πρέπει να ρεφάρεις

***

Το Βλαδιβοστόκ

Μην πεις πως σε προσπέρασε
το τελευταίο τρένο
και ο αχός του ήτανε
μήνυμα κλειδωμένο

Τα τρένα πάντα θα περνούν
στις ράγες θα κυλάνε
τη νοσταλγία της καρδιάς
πολύ μακριά να πάνε

Μ’ ένα μαντήλι ολόλευκο
στη σκέψη ν’ ανεμίζει
κι ένα κλειστό παράθυρο
του τρένου που σφυρίζει

τρέχα στον πρώτο το σταθμό
κοντά σου έχε το χάρτη
σημάδεψε Βλαδιβοστόκ
και φτάσε ως την άκρη