Κόκκινη Πρωτομαγιά

Χαράματα Πρωτομαγιάς, θανάτου σήμανε προσκλητήριο
Από το Χαϊδάρι, στης Καισαριανής το Σκοπευτήριο
Οδηγούνται 200 δεσμώτες αγωνιστές,
Πολιτικοί κρατούμενοι, κομμουνιστές.
Τους έστησαν στον τοίχο οι κατακτητές,
Ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ.
Ηρωική θυσία στον βωμό της λευτεριάς.

Τους εκτελεστές τους κατάματα κοιτάζουν
Μπρος στη θέα του θανάτου δε δειλιάζουν.
Τα στήθη άφοβα πρόταξαν μπροστά στα πολυβόλα,
Γενναίοι σαν αρχαίοι θεοί ως τη στερνή τους ώρα.

Βροχή το βόλι έπεφτε, ουρλιάζανε οι κάνες
Εκείνοι όμως ατρόμητοι, περήφανοι, τιτάνες.
Αντίκρισαν τον θάνατο με αγέρωχο το βλέμμα,
Και κόκκινη έβαψε τη γη το ηρωικό τους αίμα.
Πιστοί μέχρι το τέλος στις αξίες, στα ιδανικά τους
Κι ήταν το τίμημα βαρύ : το αίμα της καρδιάς τους.

Πριν φτάσουν στο απόσπασμα, πετούσαν σημειώματα στον δρόμο
Το τελευταίο αντίο στους δικούς τους και στον κόσμο:
«Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά,
Παρά να ζει στη σκλαβιά».

Βέρα Δόγια