Μοχάμεντ Σαΐντ

Ο Μοχάμεντ Σαΐντ
Είναι δεν είναι έξι χρονών.

Κανείς δεν κινείται στον κόσμο
Σαν το Μοχάμεντ!

Με ένα παιδικό χέρι-τιμόνι πειρατικού πλοίου
Κρατάει τον πάσσαλο μιας σκηνής

Γέρνει το σώμα χαμηλά
Με ένα πατίνι στο άλλο χέρι παίρνει μια στροφή στα όρια της παιδικής φαντασίας
Η λεκάνη ρυθμίζει τη ροπή
-Τα πόδια έχουν αφαιρεθεί για βελτιστοποίηση.
Έτσι, ο Μοχάμεντ, μια αστραπή ανάμεσα στις τέντες του καταυλισμού
Χαμογελάει ανάμεσα σε πέτρες, που βρίσκονται ανάμεσα σε πέτρες.

Στην αντίπερα όχθη του κόσμου
Δύο όντα παραλαμβάνουν τα πόδια του Μοχάμεντ
Τα γδέρνουν ψάχνοντας τον κορεσμό
Μα δεν υπάρχει κορεσμός
Έτσι κλαίνε πάνω στα πόδια του Μοχάμεντ
Το τελευταίο νερό της Γάζας.

Εμείς
Απλοί άνθρωποι
Αποφασίζουμε τη θέση μας
Σε μια γη που στροβιλίζεται τρελά
Ανάμεσα στο χώμα της αξιοπρέπειας
Και τη λεκάνη του Μοχάμεντ Σαΐντ.

Χάρης Αντωνέλης