Πιο γρήγορα

Πώς να πετάξει το μυαλό;
βαρίδια είναι ζωσμένο,
με λάσπες κι αναθέματα
παλεύει κάθε μέρα.

Κρύφτηκε και ο ουρανός,
το κύμα αφρισμένο
και των πολλών η λογική
βρωμίζει τον αέρα.

Μα, τα πουλιά κάθε πρωί
αρχίζουν το τραγούδι,
για λίγο κοντοστέκονται
πριν να χαθούνε πέρα.

Μέσα απ’ το χώμα το ξερό
ανθίζει το λουλούδι,
τα όνειρα πιο γρήγορα
τρέχουν από τη σφαίρα.

Πόλεμοι πέρασαν – πόλεμοι θα ‘ρθουν. Μακάρι τα όνειρά μας να τρέχουν πάντα πιο γρήγορα απ’ τις σφαίρες.

Άρης Κωνσταντίνου