Προκήρυξη στην Πύλη της ΕΤΜΑ
“Ήρθε η Ηλέκτρα αποβραδίς
απ’ όλα τα μπλόκα ξεγλιστρώντας
σαν να ‘θελε στον κόρφο της να σε κρύψει
στ’ ανοιχτό της πουκάμισο
ανέμιζαν τα πρώτα σημάδια λευτεριάς
Μην είδατε την Σωτηρία;…”
Ήρθε η Ηλέκτρα αποβραδίς
απ’ όλα τα μπλόκα ξεγλιστρώντας
σαν να ‘θελε στον κόρφο της να σε κρύψει
στ’ ανοιχτό της πουκάμισο
ανέμιζαν τα πρώτα σημάδια λευτεριάς
Μην είδατε την Σωτηρία;
Γύρω απ’ τον φοίνικα
η Σταθούλα σέρνει τον χορό
«…γεια σας, χαρά σας, αδελφές…»
άσπρα τα χείλη
κοπέλες στα μαύρα
κόκκινος ο ορίζοντας προχωρά
Μην είδατε την Σωτηρία;
Κορίτσια του Τρίκερι
τα χρόνια σου απλώνουν
αντίκρυ στον Ιουλιάτικο ήλιο
έξω απ’ τις σκηνές
τα βράδια τραγουδούν
στη φόδρα της νιότης σου
καθώς ράβουνε τις προκηρύξεις
Μην είδατε την Σωτηρία;
Η ιστορία κίνησε με όλους τους τροχούς της
τα φώτα ανάβουν τα μεταγωγικά
“το Χαϊδάρι χορεύει”
στολίζεται η Καισαριανή
διακόσια βήματα απ’ την αθανασία
τα πρώτα κυπαρίσσια ρωτούν
Μην είδατε την Σωτηρία;
Μα συ ολόρθη προχωράς
αντίκρυ στον Ιουλιάτικο ήλιο
έχοντας στο πλάι σου
τις μόλις δυο δεκαετίες σου
σαν δυο λαχανιασμένους σύνδεσμους του βουνού
σαν δυο μπαρουτοκαπνισμένους ΕΠΟΝίτες
σαν δυο μεγάλα κάτοπτρα
σινιάλο στις επόμενες γενιές
πυξίδα στους αγώνες που έρχονται
Πάνω στην πύλη της ΕΤΜΑ
το δίκιο μας στεριώσαμε σαν σημαία
παίρνει ο άνεμος τις μέρες σου
οι προκηρύξεις στροβιλίζονται με τα συνθήματα
σιωπούν οι φάμπρικες
τα γιαπιά αδειάζουν
κινήσανε οι δρόμοι ατέλειωτοι το κατόπι σου
χιλιάδες υψωμένες γροθιές
όρκο σου δίνουνε:
Δεν θα ξεχάσουμε Σωτηρία
Lucien Chardon