Συν ένα

Ας γιορτάσουμε λοιπόν το Εικοσιένα
Επανάσταση που έμεινε μισή,
Άλλα θέλαμε και άλλα μας φορτώσαν
Και δεν άλλαξε και τόσο η ζωή.

Έχει αίμα και ιδρώτα τούτη η γη
Και κομμάτια από μένα έχω σπείρει,
Μα ελεύθερος κι αν είμαι τώρα πιά,
Όλοι πάλι με λένε κακομοίρη.

Δεν αλλάξανε λοιπόν τα δεδομένα
Κι ο αφέντης στο κεφάλι μου να σκύβει,
Να ρουφάει τη ζωή απ’ τη ζωή μου
Κι ολοένα το κορμάκι μου να στύβει.

Αλλά πρόσεξε όμως τώρα τι θα πω
Και το ξέρουμε καλά αυτό και οι δύο:
Μην πολυπανηγυρίζεις τελικά,
Γιατί έπειτα θα ‘ρθεί το Εικοσιδύο.

Άρης Κωνσταντίνου

Εικόνα – Πηγή: pixlok.com