Αφροδίτη Κατσαδούρη: «Η σάρκα στάζει στο μπαλκόνι»

Έχω την πηγαία ανάγκη να αποτυπώσω την αίσθηση μου για το βιβλίο ενός κοριτσιού, κάτι που κάνω σπάνια και συνειδητά, για να μην θεωρηθεί μεροληπτική η ματιά μου υπέρ φίλων ή κάποιας άλλης σκοπιμότητας!

Η Αφροδίτη Κατσαδούρη ωστόσο, με συγκίνησε, θυμίζοντας μου, πως έχω υπάρξει ένα κορίτσι εργαζόμενο στην εστίαση μέσα στην καρδιά της Πρωτεύουσας. 

Αρκετές φορές την έχω εντοπίσει απ’ τις διαδικτυακές της ολοφράσεις. 

Η Αφροδίτη, δραπέτης των κλισέ του Φιλολόγου, εκδίκηση του ανθρώπου που φροντίζει τις απαιτήσεις του πελατολογίου, οδοιπόρος σε δρόμους με κακό όνομα και ακροβάτης του μπαλκονιού της πολυκατοικίας, δραπετεύει απ’ τα χαρακτηριστικά κλισέ του αστικού μονολόγου, τον κούφιο στοχασμό που θέλει να σου επιβληθεί, τα αφηγήματα της μοντέρνας Ιδεοληψίας, φτιάχνοντας μια μορφή ποίησης έντιμης και καθαρής. 

Ποίηση της ζωής που δέχεται και δεν μεμψιμοιρεί, ζωή εν κινήσει, όσο κρατάει ένα τσιγάρο ή η αιωνιότητα μιας σκέψης  που θα συμβεί ως πράξη ή θα μας καίει από μέσα προς τα έξω ως αντίλαλος του ανθρώπου της διπλανής πόρτας. 

Θεωρώ πως είναι απ’ τους πλέον γνήσιους δημιουργούς της γενιάς της, καθώς μας χωρίζουν δώδεκα χρόνια στα οποία μεσολαβούν διαφορετικές κοινωνικές αναταράξεις, προσκρούσεις, βιώματα , στερεότυπα. Προσδοκώ όμως και της εύχομαι ν’ ακολουθήσει τον δρόμο και το ολόδικό της χνάρι στην οικογένεια της γραφής. 

Το βιβλίο της ανήκει στις πρόσφατες έντυπες κυκλοφορίες. 

Για ένα τόπι

Όταν μικρύνω 

θα γίνω ατρόμητη

σαν τα παιδιά που θυσιάζουν το κορμί τους μονορούφι

για ένα τόπι

στη λαίλαπα του μεσημεριού

Ούτε

Η τελευταία σελίδα του βιβλίου

που θα περιγράφει τη γενιά μας

θα κλείνει με έναν ξέπνοο λυγμό και μια φράση:

“ούτε τ’ αγαπημένα τους τραγούδια 

μπορούσαν να τους ηρεμήσουν πια”.

Δεν Μαρλμπορώ

Τις Κυριακές

έστριβε τα τσιγάρα της

με τον φρενήρη εργοστασιακό ρυθμό της Δευτέρας

Από μικρή

έπλεκε σήματα καπνού στον ουρανό

και τα πουλούσε στους λευκούς

για ώρα ανάγκης

[ Η αληθινή ποίηση μένει δίπλα σου και χαζεύει για ώρα τους ίδιους ακάλυπτους ]

Σύντομο βιογραφικό: Η Αφροδίτη Κατσαδούρη κατάγεται από τη στέρφα ύπαιθρο του ορεινού Βάλτου. Σπούδασε κλασική φιλολογία. Ζει, αναπνέει ασθμαίνοντας και εργάζεται στην Αθήνα. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στο ποιητικό τεύχος του εξαμηνιαίου λογοτεχνικού περιοδικού Τεφλόν και σε ηλεκτρονικά μέσα. Έχει συμμετάσχει με ένα μικροδιήγημά της στην Ανθολογία μικροδιηγήματος 100 ώρες για τη Σχεδία (εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης) και σε μια συλλογική έκδοση «Ημερολόγια ποίησης 2021 – Με το βλέμμα των παιδιών», εκδ. Άπαρσις. Το 2020 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή «Ανθρωπίνα» από τις εκδόσεις Αμείλιχος. Τον Ιανουάριο του 2024 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική της συλλογή «η σάρκα στάζει το μπαλκόνι», εκδ. Έναστρον.

Αθανασία Δρακοπούλου
Ποιήτρια