Αλέκος Πούλος – Ο Θεός της καταστροφής

Θεέ μου
εσένα που σε γέννησαν
ανθρώπινες ελπίδες
άνοιξε τα χέρια σου
αυτά που σου χάρισαν
αιώνων ξεγελάσματα
τ’ άδικα ν’ απειλείς
στα τάρταρά σου να τα στείλεις
τώρα που τα βέλη θανάτου έρχονται
απ’ τον ουρανό σου
ακάλυπτους ανθρώπους να χτυπήσουν.

Θεέ μου
εσύ που σαν λύκος έπεσες
πάνω μου όταν γεννήθηκα
φορτώνοντας με πείνα
άνοιξε τα χέρια σου
αυτά που της γης μας
ανήθικα διδάγματα σου χάρισαν
και μην αφήνεις τους αγγέλους σου
σαν τρελοί
τον κόσμο μας να βροντούν.

Θεέ μου
τώρα που έμεινες μονάχος
στη μέση της τραγωδίας
και θάνατο ηρωικό
δεν θα σου ξαναδώσουμε
κοίτα για τελευταία φορά
του ήλιου την πορεία
και μην αρχίσεις ξανά
χτυπήματα σωτηρίας να στέλνεις
σ’ αυτούς που ένα παιχνίδι σ’ έκαναν
Ψάχνοντας τον παράδεισό τους.

Θεέ μου
κι εγώ σε δημιούργησα
και σταμάτα να με απειλείς
με των δικών σου ανθρώπων τα έργα
γιατί σε ξεγράφω
και δημιουργώ έναν καινούργιο θεό
που λαό θα τον φωνάζω
και σ’ αυτόν θα προσεύχομαι
“καίοντας τα γυμνά νώτα των φυγάδων θεών”.

Αλέκος Πούλος