Αγγελική Δημουλή: Το 21′ στην ποίηση

Ανάσα δεν τραβιέται πια στη Χίο.
Διάσημη σε έκανε ζωγράφος στα Παρίσια
σε πίνακα που μύριζε μαστίχα
και χρώμα λαβωμένο.

Καθαρή Δευτέρα, 1822

Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή η αποκριά. 1
Τούφες-τούφες καψαλισμένη η χλόη
κάηκε του αηδονιού η βλεφαρίδα.
Αιματοστολισμένοι σχίνοι
μοιάζανε με κράνα ανθισμένοι
(χωρίς να λησμονάνε ποιο χέρι τους ξεκοίλιασε).
Το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους
όπου δεν ανέπνεε κανείς.
Χάσκουν οι ήχοι δίχως τους τοίχους
και οι μανάδες δίχως τους γιους.

Ανάσα δεν τραβιέται πια στη Χίο.

Διάσημη σε έκανε ζωγράφος στα Παρίσια
σε πίνακα που μύριζε μαστίχα
και χρώμα λαβωμένο.
Μια γυναίκα γονατισμένη
ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή.2
Οι άσημοι του κόσμου σε δακρύσανε
για τα γδαρμένα σου τα μανταρίνια.
Κανείς ποτέ τα περιβόλια σου δε θα ξεχάσει
που μείναν στέρφα για αιώνες.

1 Μίλτος Σαχτούρης, Η Αποκριά
2 Το ίδιο

Η Αγγελική Δημουλή γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα και πραγματοποίησε σπουδές φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ταξίδεψε στο Παρίσι για να σπουδάσει λογοτεχνία όπου και έζησε για αρκετά χρόνια. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ανθολογίες και περιοδικά της Ευρώπης, των Βαλκανίων και των Βαλτικών Χωρών. Μεταφράζει ποίηση από τα γαλλικά και συμμετέχει δημιουργικά σε Διεθνή Φεστιβάλ Ποίησης. Τον Σεπτέμβρη του 2014 ήταν η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο διεθνές πρότζεκτ «Ο δρόμος του Κεχριμπαριού» που πραγματοποιήθηκε στην Ρίγα της Λετονίας στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα για το 2014. Αθρογραφεί τακτικά στο περιοδικό Βακχικόν, κρατώντας τη στήλη με τίτλο Διακοπές στην ποίηση. To 2011 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή Έρδυλον και το 2015 η δεύτερη συλλογή, Τα Ετερόφωτα.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: