Αντάμωμα (Στον Κώστα Καζάκο)

“Μόνον αυτός
που τη ζωή κατάματα κοιτάζει
καθώς και σένα
και δεν γυρεύει γαλήνη
ούτε δόξα
ούτε σκιά να ξαποστάσει…”

Όσοι σε πλησίασαν
με τα λόγια τους, το νου σου πήρανε
με τα χέρια τους, το σώμα σου ξεγέλασαν
Τώρα κρύβονται πίσω απ’ τα προνόμια
ριζωμένα στης ανοχής τη συνήθεια
Όσοι σε πλησίασαν
σε χάραξαν
σε προσπέρασαν
σε άφησαν

Μόνον αυτός
που τη ζωή κατάματα κοιτάζει
καθώς και σένα
και δεν γυρεύει γαλήνη
ούτε δόξα
ούτε σκιά να ξαποστάσει
μαζί του σε πήρε
μέσα στον κόσμο
με λάβαρα το στήθος του
σε δύσκολες ατραπούς
δίχως ισιάδα καμία
με αγώνες που ορθώνονται
και μετά τον θάνατο

 

Στον Κώστα Καζάκο

Σεπτέμβρης 2022

   Στρατής Γαλιάτσος

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: