«Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε εφτά. Πολυτεχνείο, 1973»

Η ποιητική συλλογή δομημένου ρεαλισμού με τίτλο «Έξι χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε εφτά. Πολυτεχνείο, 1973», αποτελεί τη συνέχεια των προσπαθειών των μελών τού Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος όπως αποτυπώσουν την τεχνοτροπία και τις απαιτήσεις αυτής στην ανάγκη επεξεργασίας τού ιστορικού χρόνου, κατασκευάζοντας τη μνήμη ως πεδίο αναφοράς τής αλήθειας. Μετά από έρευνα και συστηματική μελέτη τού αρχειακού υλικού, απέδωσαν στην ποιητική μορφή την πρόκληση του μετασχηματισμού τής γνώσης σε εικόνες μίας τεθλασμένης και ετεροπροσδιορισμένης βιωματικής εμπειρίας, επιχειρώντας να καταγράψουν τη σκηνή μίας πράξης τού κοινωνικού γίγνεσθαι. Επτά μήνες προεργασίας αποτυπώθηκαν στην τεχνική και τεχνοτροπική αναπαράσταση των όρων τού δομημένου ρεαλισμού, πρώτου επιπέδου κατάρτισης, επιδιώκοντας τη διατύπωση των στοιχείων τού χώρου και τού χρόνου, ως συνδετικούς κρίκους στην κατανόηση των γεγονότων και των συνθηκών που οι πρωταγωνιστές αντιμετώπισαν. Μία συλλογή η οποία επεμβαίνει στον δημόσιο λόγο με σκοπό την αναδιατύπωση των ορίων τής ιστορικής θέσης.

Ο Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος συγκροτήθηκε με γνώμονα την κατασκευή μίας νέας λογοτεχνικής παράδοσης. Στόχος εξ αρχής υπήρξε η επιστημονική έρευνα και ανανέωση των οπτικών ερμηνείας τής ιστορικής εξέλιξης της εγχώριας λογοτεχνίας, από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Η συσσωρευμένη γνώμη τίθεται επί τάπητος στο μικροσκόπιο της αναλυτικής εξήγησης των αιτιών που οδήγησαν στη δημοσίευση και τη συγκρότηση ρευμάτων έκφρασης και σκέψης στον ελλαδικό χώρο. Για να οδηγηθούμε, ωστόσο, σε ένα ορισμένο αποτέλεσμα οφείλουμε εκ των προτέρων να ορίσουμε τη δική μας αφετηρία θέασης των πραγμάτων. Η τελευταία περιλαμβάνεται στα πλαίσια του ρεαλισμού και δη του «δομημένου ρεαλισμού», προέκταση του αντίστοιχου ρεύματος τού 18ου και 19ου αιώνα, υπό την ανανεωτική κατασκευή των σύγχρονων δεδομένων ανάγνωσης τόσο τού λόγου, όσο και τής αισθητικής αυτού. Το εγχείρημα, συνολικά, επιδιώκει, μέσα από την εκδοτική δραστηριότητα, να αναδείξει πτυχές τής πνευματικής παραγωγής, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, στη βάση τής κριτικής αναδόμησης όρων και προϋποθέσεων συγκρότησης του δημόσιου χώρου. Εκδίδει ανά τρίμηνο το «Λογοτεχνικό Δελτίο», φιλολογικό όργανο ποικίλης ύλης. 

Έχει εκδώσει τα κάτωθι συλλογικά έργα: «Μανιφέστο/Δυο σχολές του ρεαλισμού», «Κάποτε στην Ελλάδα. Συλλογικός τόμος ιστορικού διηγήματος 1900-1930», «Εποπτείες: Ανθολογία ποιήσεως», «Στιγμές: Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου 1966-2022», «Βαρδάρης», «Μακρόνησος-Δώδεκα ώρες στον Ήλιο», «Σιδηρά βελόνη στην ουρήθρα. ΕΑΤ/ΕΣΑ 1967-1973».