Ελιάνα Ρέντη – Αν θέλετε να είμαι παιδί

ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ

Μην γελιέστε από την όψη μου. Δεν είμαι παιδί.

Πάνε χρόνια τώρα που δεν παίζω στις αλάνες
Τα όνειρά μου κουβαλάνε μία ενήλικη φυγή
Τα βράδια νανουρίζομαι με τις θλιμμένες προσευχές των γερόντων
Τα τραγούδια του πατέρα μου δεν είχαν φωνή  

Ήμουν εγώ, αν θυμάστε, που με μια σφεντόνα πολέμησα τους Ισραηλινούς στρατιώτες
Κι ίσως, κάποτε, ακούσατε για ένα κορίτσι, που μ’ ένα χαστούκι δίδαξε ανυπακοή
Να ξέρετε – δεν ήμουν παιδί-

Τι κι αν δεν χωράει στη λογική σας. Σας λέω δεν είμαι παιδί.

Είμαι εγώ, που σβήνω τη δίψα μου με το βρώμικο νερό αυτού του κόσμου
Που απ’ τις «πανανθρώπινες αξίες» δεν περίσσεψε για μένα στάλα στοργής
Τις νύχτες το άδικο μας γαζώνει στο Αλ Σίφα
Μα, σαν κλείνω τα μάτια, σπίτι μου γυρίζω κάθε αυγή

Στο ζεστό μου κρεβάτι ξαπλώνω για λίγο
Κι ύστερα στην τραπεζαρία που έχουμε γιορτή
Αγκαλιές, γέλια, φωνές και φιλιά
Έχουμε διώξει τον Ισραηλινό κατακτητή!

Με λένε Sahar, Mousa, Eyad, Ibrahim,
Το όνομά μου το γράφω λίγο ανορθόγραφα στο σώμα μου
Μα στα όνειρά μου ξέρω από χρόνια να βάζω υπογραφή

Κρατάω ψηλά, ακόμη, εκείνη τη σφεντόνα
Μέχρι τ’ αστέρια το δίκιο του λαού μου να ακουστεί
Μόνο, δώστε μου όρκο πως μια μέρα σπίτι μου θα γυρίσω
-Αν θέλετε να είμαι παιδί-. 

Ελιάνα Ρέντη