«Φρυκτωρίες» – Παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Γιώργου Δ. Μπίμη

Πρόσταγμα

Γνώση και κάλλος ψυχικό, σκιαγραφούν το πεπρωμένο,
να θέσουν κι άλλο σκεφτικό, στον μαχητή τον κουρασμένο.

Εκκεντρική επιλογή, το βάσανο και η δουλεία,
μ’ ας ξεσηκώσουμε τη Γη, να μπει στον πόλεμο τελεία.

Υπομονεύουν οι ουρανοί κι οι ώρες μας, μάς προσπερνάνε
κι αυτοί που τώρα είναι νιοι, στην τρέχουσα στιγμή γερνάνε.

Ο πιο κατάλληλος καιρός, σαν συννεφάκι χαμηλώνει
κι όποιος δεν μείνει κρατερός, το μπλε, στο βλέμμα του θολώνει.

Είμαστε ακόμα στην αρχή, μα για το τέλος τι ελπίζεις;
Κοίτα! μανιάζει η βροχή κι εσύ, για τ’ άδικο δακρύζεις.

Ψάξε να βρεις το ειδικό, μέσα στο γενικό κανόνα,
σκέψου! ότι είναι δανεικό, θα ρίξει φύλλα το χειμώνα.

Αγέρας είναι η στιγμή κι ο χρόνος, αδειανό βαγόνι,
μα, θέλει αμάχες και πυγμή, ν’ ανατραπούν θεσμοί και θρόνοι.

Ο θάνατός μας είναι γη, νερό και δάκρυ η ψυχή μας
κι ο χαλασμός κι η οιμωγή, ανάθεμα στην προσευχή μας…

(Από την ποιητική Συλλογή «Φρυκτωρίες»)