“Γι’ αυτό ήταν Αμερικάνος” και “Τεχνικές προσήλωσης”

Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε δύο ποιήματα του Πέτρου Σκυθιώτη από το ποιητικό βιβλίο “Οι ακαδημαϊκές σημειώσεις του Ίαν Μάρκεζιτς”, που εκδόθηκε φέτος από τις εκδόσεις “Θράκα”. Δύο ποιήματα που ταιριάζουν και με τα τεκταινόμενα των ημερών.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ

Ήμασταν στην ανάλυση της δεύτερης κούπας καφέ του Αλμπέρτο όταν του είπα πως πείνασα. Επανέλαβε πως η τροφή είναι κοινωνική κατασκευή των άθεων, αλλά εγώ επέμεινα ν’ ανάψει την κουζίνα.
Σηκώθηκε και πάτησε το κουμπί της τηλεόρασης. Αμέσως άνοιξε μια υποδοχή κάτω απ’ την οθόνη γεμάτη αστρόσκονη. Την μάζεψε και την έριξε στον καφέ μου.
Τι με κοιτάς, είπε, δεν υπάρχει τίποτα θρεπτικότερο.
Γι’ αυτό πάτησε ο άνθρωπος στο φεγγάρι.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗΣ

Ο Αλμπέρτο ρώτησε κάποτε γιατί στοιχίζουν τους ανθρώπους. Σκέφτηκα πως ίσως γιατί δεν βλέπουν το ίδιο όνειρο ή γιατί δεν έχουν το ίδιο βήμα·
είπα πως σίγουρα γιατί δεν επέλεξαν μια ιδέα να
κυκλοφορεί ελεύθερα.
Σηκώθηκε, βγήκε στην αυλή, μέτρησε αργά έντεκα βήματα, έκανε μεταβολή και έριξε με το πιστόλι. Εγώ έμεινα να κοιτάζω την τρύπα·
το νέο κόσμο που άνοιξε η σφαίρα πίσω απ’ τον τοίχο.

Γι’ αυτό στοιχίζουν τους ανθρώπους, είπε ο Αλμπέρτο.
Για να σκοτώνουν έντεκα.