Για το Μάριο Αμανατίδη

Ο αγωνιστής ο συνετός, ο δάσκαλος, με τη βαλίτσα στο χέρι
Θα στέκει φάρος κι οδηγός μέχρι το κόκκινό μας καλοκαίρι

Ο αετός της Δράμας δεν απέθανε
Θα ζει για πάντα μέσα στις καρδιές μας
Θα στέκεται σαν τα Μακεδονικά ψηλά βουνά,
να συντροφεύει τις γλυκές τις προσμονές μας
Ο αγωνιστής ο συνετός,
ο δάσκαλος, με τη βαλίτσα στο χέρι
Θα στέκει φάρος κι οδηγός μέχρι το κόκκινό μας καλοκαίρι
με το ήθος και το θάρρος του ήταν έμπνευση και οδηγός
Που δεν τον έσκιαξε κανείς, ήτανε της γενιάς μας η Ιμβριώτη και ο Γληνός
Μάριέ μας δεν είσαι για εκεί, σήκω να πάμε στους μαθητές
Στη Δράμα, στην Κρήτη, στου αγαπημένου σου του Λασιθίου τις κορφές
Μάριε θα’σαι πάντα εδώ,
στων δρόμων τις φωνές και στα σχολειά μας,
έως τη νίκη και τη λευτεριά, για να “ψηλώσουν” τα παιδιά μας
Λ.Β.
Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: