Γιώργος Ηρακλέους – Ανθολόγιο

Ξεφυλλίζοντας το Ανθολόγιο του δημοτικού,
έγινα ξανά παιδί
και ταξίδεψα στη μαγική χώρα της τέχνης του λόγου… 

Άκουσα τα τζιτζίκια του Ελύτη μες το τρελοβάπορο,
κράτησα στα δάχτυλα το θαλασσινό του τριφύλλι,
αντίκρισα τον Διγενή,
πέρασα απ’ το γεφύρι της Άρτας…

Άκουσα νανουρίσματα,
αντάμωσα τον Ρήγα τον Φεραίο,
είδα την Λωξάντρα να μαγειρεύει,
δάκρυσα με τον “τάφο” του Παλαμά,
μίλησα με τη Μαίρη Ροδίτη,
το δωδεκάχρονο κορίτσι της αντίστασης
και ξαφνικά στο όνειρο του καλοκαιρινού μεσημεριού του Γιάννη Ρίτσου,
έκλεισα το Ανθολόγιο με λύπη…
Όλη η Ελλάδα που φεύγει και χάνεται,
ήταν εκεί τυπωμένη μέσα στα παιδικά κείμενα..

13/1/2023, από τη συλλογή “Οι διαστάσεις”