Γιώργος Ηρακλέους | Δεν θα γυρίσεις

Κάποτε ο Ιούλιος έστεκε γυμνός
το καταμεσήμερο πάνω σε κάθετο βράχο,
στις αυλές τα γεράνια ολάνθιστα
σε γλάστρες από ασβεστωμένους τενεκές,
η θλίψη γινότανε χαρά Θεού, κάποτε!
Τώρα όλα γίνανε χρηστικά και άχρηστα
κι έμεινε η νοσταλγία μόνη ανταμοιβή!

Στις ακρογιαλιές της Ιθάκης
μαρμάρωσε το τέλος του ταξιδιού,
ακόμα κι η πατούσα μας το νιώθει
απάνω στην καυτή την άμμο
κι αλλάζει γρήγορα τα βήματα
μην τυχόν καεί!

Η ευτυχία σχήμα θολό κι ανύπαρκτο,
το σχολείο του δρόμου ξεστράτισε,
τα μύρα της ζωής φυλαγμένα
σε αόρατα μικρά αγγεία,
δύσοσμα κορμιά στον αέρα…

Το σώμα το ξέρει,
αυτό γέμισε την ψυχή με σκόνη
κι αν φύγεις κι αν ταξιδέψεις
ούτε θα φτάσεις ποτέ
ούτε θα γυρίσεις!
Μάθε να διαβάζεις την ύπαρξή σου
και την πραγματικότητα
για να τις αλλάξεις!

25/11/2023

Από τη συλλογή: «Επιγράμματα»