Γιώργος Ηρακλέους – Επιτύμβιο

Θα ξανάρθετε πάλι κοντά μας,
με άλλα ρούχα, ονόματα και μάτια,
θα φοράτε όμως τα ίδια
σκεβρωμένα παπούτσια,
γιατί ο κόσμος είναι ακόμη στενός
για τα δικά σας βήματα.
Μες στο σκοτάδι φωνάξατε,
αγαπημένοι, σας άκουσαν τα παιδιά
και το πουλί της Περσεφόνης
έφερε λίγους σπόρους από το ρόδι της
να λησμονήσετε, όμως εσείς,
ούτε ξεχάσατε, ούτε ξεχνιέστε! 

Γράφατε καθημερινά
στα μαθητικά σας τετράδια
τη λέξη “ελευθερία”,
ώσπου τη ζήσατε μες στο κελί
και ως το θάνατο, με το κεφάλι ορθό.
Καπνίζει ακόμα το τελευταίο σας
τσιγάρο πεταμένο στο χώμα,
κάτω από τον τοίχο της εκτέλεσης,
πλάι στο κόκκινο γαρύφαλλο
σφιγμένο στο χέρι σου Νίκο
και στο λευκό σου μαντήλι
με δύο σταγόνες φθισικό αίμα, δάσκαλε.

Θα ξανάρθετε πάλι
στις όμορφες κινήσεις του αγώνα των νέων,
στον αυριανό μας κόσμο, σ’ ένα λουλούδι
σε μια φέτα ψωμί, στο ποτήρι του κρασιού μας, σύντροφοι, θα ξανάρθετε…

Γιώργος Ηρακλέους

12 Μαΐου 2022, από την συλλογή “Ο καθρέφτης της μνήμης”