Γιώργος Ηρακλέους – Εργατικά ατυχήματα
09-05-2024
“…όλοι ξεχνάνε το αίμα απ’ τα εργατικά ατυχήματα,
δεν τα προβάλλει κανείς
κι ο ήλιος πέφτει στο μαύρο πηγάδι
της αβύσσου…”
Έχω κήπους κρυμμένους στην καρδιά,
φοβάμαι μην τους μαράνω,
η χώρα γέμισε καπνούς και φρίκη.
Οι καταιγίδες και οι φωτιές
φωτογραφίζουν τον θάνατο κάθε μήνα.
Βγαίνω στο σκοτεινό λιμάνι τις νύχτες
κι η βαθιά η θάλασσα μ’ αφήνει
κι αυτή μοναχό μου…
Το φεγγάρι γίνεται φανάρι
στην άκρη του δρόμου,
καπνίζουν μέρα – νύχτα τα φουγάρα,
όλοι ξεχνάνε το αίμα απ’ τα εργατικά ατυχήματα,
δεν τα προβάλλει κανείς
κι ο ήλιος πέφτει στο μαύρο πηγάδι
της αβύσσου.
Νύχτα! Νύχτα, μεγάλη νύχτα,
αργεί πολύ να ξημερώσει!
30/4/2024
Από τη συλλογή: «Εξομολογήσεις»
