Γιώργος Ηρακλέους – Εσπερινός διαβάτης

Περιδιαβάζεις τις αμμουδιές,
τρέχεις, τρέχεις να προλάβεις
τον εαυτό σου, εσπερινέ διαβάτη.
Σταγόνες στο σκοτάδι
ρίχνει ο ήλιος του δειλινού,
την ώρα που βασιλεύει
και υψώνεται το χέρι των φονιάδων… 

Η ψυχή σου κατασκοπεύει τον αιώνα μας
στεφανωμένο με ναυάγια, με πόλεμο
και άλλο πόλεμο, με λαούς να θρηνούνε
και να ντύνονται τη στάχτη! 

Ψάχνεις να σώσεις την ψυχή σου
μέσα σε τούτον το χαλασμό.
Κρατάς αναμμένο κερί
και τρέχεις στα ξωκλήσια,
καταμετράς τις ανηφόρες,
θα σωθείς άραγε;
Οι ώρες της καρδιάς χτυπάνε
γρήγορα και δυνατά.
Μακριά στάσου
απ’τους μαραγκιασμένους ανθρώπους,
μακριά, πολύ μακριά τους φύγε! 

29/8/2024 από τη συλλογή “Ωδές του Εσπερινού”