Γιώργος Ηρακλέους – Κοιλάδα των Τεμπών…

Το αίμα των αθώων το ρίξανε στη θάλασσα,
να βάφει τα πανιά στα πλοία
και τα φτερά των πουλιών της εκδίκησης. 

Δεν μπορούν να σκεπάσουνε
τα νεκρά λουλούδια,
ούτε να ξορκίσουνε το κορίτσι
που το πήρε η φωτιά και το σίδερο. 

Οι γυναίκες με τα μαύρα δεν ξεχνάνε,
υψώνουνε τα χέρια τους στον ουρανό,
ανοίγουνε δρόμο μέσα απ’ τ’ άστρα.
Παρά τις χιλιάδες κλειδωμένες πόρτες,
θα ‘ρθει η μέρα της δικαίωσης
και μια κραυγή θ’ ακουστεί για κάθε νεκρό.
Ας το μάθουνε καλά,
ο θάνατος δεν φωτογραφίζεται, τιμωρεί!

4/2/2024, από τη συλλογή “Οι διαστάσεις”