Γιώργος Ηρακλέους – Πένθιμο τραγούδι για τον Μάνο

Πένθιμο τραγούδι για τον Μάνο

Μην αγγίζεις τις νύχτες τα λουλούδια, Μάνο,
θα μυρίσουνε τα σωθικά σου.
Η σελήνη με τ΄ άσπρο νυφικό της
κρύφτηκε στον Μόλυβο, στο σπίτι με τα γιασεμιά.
Άκου τώρα πως κλαίει το νυχτοπούλι στο μπαλκόνι,
άκου τι λέει χρόνους και χρόνους:
«Όσα ο άνθρωπος ζητάει
βαρκούλα μες στην άγρια θάλασσα.
Κάνουμε τ΄ όνειρό σου δαχτυλίδι
και το φοράμε πιο σφιχτά στο χέρι.»

Οι μαύροι άγγελοι σκορπίζουνε χιονόνερο παντού.
Όλα η ψυχή τα θέλει, τα ψάχνει, τα ζητάει,
μα τίποτα δε βρίσκει!
Στον μάταιο κόσμο χτίζουμε και γκρεμίζουμε,
δεν τραγουδάμε πια…
Όμορφη ζωή, λυπημένη δε μας χάρισες ούτε δυο σταγόνες χαρά
κι ας προσευχόμαστε στο φως από μικρά παιδιά μαζί.
Στο βάθος του δρόμου ζωντανά τα οράματά μας,
σ΄ ένα μακρύ τραπέζι κόκκινο κρασί
κι αρχίζει το τραγούδι ένα μικρό λαγούτο
ν΄ ανέβει πιο ψηλά ο καημός…

Γιώργος Ηρακλέους

3 του Φλεβάρη 2021