Η δική σου μάνα
“Απόψε γιέ μου δεν είμαι μονάχα η δική σου μάνα…”
Ένας μικρός φόρος τιμής για την Μάγδα Φύσσα, την δική μας μάνα.
Τα κατάφερες γιε μου
Στην κούνια σου μέσα έπνιξες τα φίδια ως άλλος Ηρακλής
Στον άσπιλο πυθμένα του καιρού έστρεψες το ποτάμι
Καθάρισες την ανυπόφορη σκουριά
Κι όταν ήρθε η αυγή κοιμήθηκες δικαιωμένος
Στη χωματένια κάμαρά σου
Γιέ μου σήμερα αποστρέφομαι όλο το χρυσάφι του κόσμου
Για ένα σου φιλί για μία αγκαλιά για ένα μόνο χάδι
Ξέρω πως δεν είναι το ίδιο όμως το έχω φανταστεί
Όπως ο ένας ακουμπά στη ράχη του άλλου
Όπως ο ένας κοιτά το πρόσωπο του άλλου
Ή όπως όλοι μαζί τραγουδάμε
Ο ένας την ανάσα του άλλου
Απόψε γιέ μου δεν είμαι μονάχα η δική σου μάνα
Θηλάζω όλους τους αδικημένους με το ίδιο στήθος
Με το ίδιο γάλα
Με την ίδια προσμονή
Ο κόσμος αυτός ν’ αλλάξει
στη Μάγδα Φύσσα
7 Οκτωβρίου 2020
Νίκος Γαλάνης
(Πηγή φωτογραφίας: in.gr)