Η Διπλή φύση

Αίσθηση, νόηση και ύλη,
Ένας αδιάσπαστος δεσμός,
Πλάκα, μελάνι και κοντύλι,
εγγύτητα κι ανθρωπισμός…

Μ’ ολιστική ψυχή και πνεύμα,
Στον πυρετό των αντιθέτων,
Πλεύσε, ενάντια στο ρεύμα,
Στο σκόπελο των επιθέτων.

Αλήθειες λόγων και πραγμάτων,
βρες στους αναβαθμούς της γνώσης,
Διαδοχή μικρών θαυμάτων,
Στιγμές, που πρέπει να ενώσεις.

Ιδανικά γεννά η ύλη
Κι έξαρση σ’ ύπατο βαθμό,
Κει που αρθρώνονται οι θρύλοι,
Στων σκλάβων τον ξεσηκωμό.

…..

Πλαστό κι υποκειμενικό,
Ότι αντίκειται στη φύση…
Στο σύμπαν μας, το δανεικό,
Γη, θα ‘χει αυτός που θα τολμήσει!