Η Γάζα που ματώνει
“Μην ψάχνεις τώρα πουθενά για να ’βρεις μέτρο.
Ποια Νυρεμβέργη θα ’ρθει εσένα για να κρίνει,
τώρα που φταίμε εμείς για ό,τι κι αν συμβαίνει
και που ξεπλύθηκε η Ιστορία απ’ την ευθύνη;”
Δικαιολογίες ενός θύτη που υπήρξε θύμα,
στη σφεντόνα εσύ αμύνεσαι με κανόνια.
Δεν ελέγχεται ο ισχυρός αν έχει ή όχι δίκιο,
κοίτα να δεις πώς άλλαξαν τα χρόνια!
Μην ψάχνεις τώρα πουθενά για να ’βρεις μέτρο.
Ποια Νυρεμβέργη θα ’ρθει εσένα για να κρίνει,
τώρα που φταίμε εμείς για ό,τι κι αν συμβαίνει
και που ξεπλύθηκε η Ιστορία απ’ την ευθύνη;
Ισόβια άφεση αμαρτιών σου υπογράψαμε
και όπως παλιά, δεν είδαμε – δεν ξέρουμε.
Έτσι μονάχοι μας το στόμα μας το ράψαμε
και τώρα ούτε ένα «μη» δε θα προφέρουμε.
Μα το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια
και το σαθρό το σκεπτικό σου όλο τρίζει,
καθώς ποτάμια αίμα η Γάζα πάλι στάζει,
το μουστακάκι σου, κοίτα ποιόν μου θυμίζει!
Δηλώνω υπεύθυνα ότι αυτόν που υπογράφει λευκές επιταγές στο (τρομο)κράτος του Ισραήλ, δεν τον αναγνωρίζω ως πρωθυπουργό της πατρίδας μου.
Άρης Κωνσταντίνου