Ιωάννα Λιούτσια – Η σιωπή σε δυο χώρους

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οροπέδιο η τρίτη προσωπική ποιητική συλλογή της Ιωάννας Λιούτσια. Περιλαμβάνει 38 ποιήματα σε 3 ενότητες: οι άλλοι / εγώ / εμείς .

Ακολουθούν τέσσερα ποιήματα από το βιβλίο:

Όλα με δόσεις

Τα φιλάκια χωρίς κουκούτσια
οι έρωτες δίχως μέλλον
το γάλα από σόγια
γιαούρτια με 0%
coctails χωρίς αλκοόλ
γαλοπούλα βραστή και
τα μπιφτέκια στον ατμό
σαλάτα χωρίς λάδι
κι αντί για παγωτό frozen yogurt.

Καλά που είναι κι ο Μπουκόβσκι
να ισορροπεί τον αλιτήριο μέσα μας.

Αριθμητική
Και τι είναι ο έρωτας;
Κάποιος που υποσχέθηκε να περιμένει
κάποιον που υποσχέθηκε να γυρίσει.
Στο τέλος, κι οι δύο βγαίνουν ψεύτες.

Walking Dead

Προσπαθώ όλο το βράδυ να γράψω κάτι για σένα,
μα δεν μου βγαίνουν παρά μόνο επικήδειοι.

Και τι μπορείς να γράψεις όταν ζεις;
Όταν τα χέρια σου παγώνουνε στ’ αλήθεια,
όταν τα ρούχα σου τρυπάνε,
όταν η ύπαρξή σου ζητάει φαγητό για να υπάρξει
κι ο ύπνος σου μετράει τις ώρες;

Και τι μπορείς να γράψεις όταν ο νους σου
ακόμα περιορίζεται από ανάγκες;
Για τα μάτια σου που μ’εκβιάζουν,
για το κορμί σου που ‘γινε ατμός,
γι’ αυτά τα γόνατα που δεν χορταίνω να προσεύχομαι;

Τα ποιήματα δεν είναι χάπια κατευναστικά,
είναι ταφόπλακες
που πέφτουν σε αισθήματα κι ιδέες.

Και τι μπορείς να γράψεις άλλο
πάρεξ επικηδείων;

Γυναίκες – Ερείπια

Οι γυναίκες – ερείπια
με τα πόδια τους πάνω σε δίδυμους πύργους
ταξιδεύουν μέσα στη νύχτα.
Πασαλείβονται με λάσπη
για να σ’ αρέσουν όταν τις δεις
στο φως το ανακριτικό της μέρας.
Ανοίγουν τα μαλλιά τους:
χάλκινο, καστανό, ξανθό.
Σιγά σιγά ανοίγουν κι άλλα.

Οι γυναίκες – ερείπια
κρεμιούνται από κλωστές,
κλωστές ανδρών – όχι υφασμάτινες,
ξυπνούν πριν απ’ τους άντρες τους και περιμένουν.

Τη ζωή τους καθορίζει μια ανάμνηση απ’ το μέλλον,
μια εικόνα από το οικείο παρελθόν τους,
μια γυναίκα – ερείπιο:
μητέρα, αδελφή, θεία, γιαγιά.
Απόκληρες από το ίδιο τους το θρέμμα,
γυναίκες – ερείπια στήνουν τον κόσμο
και κατοικούν έξω απ’ αυτόν.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Ιωάννα Λιούτσια γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1992. Είναι απόφοιτη του τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ (κατεύθυνση Σκηνοθεσίας), του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας ΑΠΘ (κατεύθυνση Αρχαιολογία&Ιστορία Τέχνης) και της Ανωτέρας Δραματικής σχολής «Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος». Οι προηγούμενες προσωπικές ποιητικές συλλογές της έχουν τίτλο: Συνομιλίες σε Μη+(2014) και Αρρυθμίες (2016), ενώ ποιήματά της και πεζά συμπεριλαμβάνονται σε ανθολογίες και συλλογικά έργα. Από το 2012 αρθρογραφεί σε ιστοσελίδες και περιοδικά κυρίως με άρθρα γύρω από το θέατρο και τη λογοτεχνία. Εργάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατροπαιδαγωγός.

Λεπτομέρειες για το βιβλίο