Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Ασχημούλα μου» του Πάμπλο Νερούδα

Ο μεγάλος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα γεννήθηκε στις 12 του Ιούλη 1904. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νεφτάλι Ρικάρντο Ρέγιες.

Μαθητής Γυμνασίου δημοσιεύει ποιήματά του σε εφημερίδες και περιοδικά. Σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο γαλλική φιλολογία και μετέχει στους φοιτητικούς αγώνες. Αφήνει το Πανεπιστήμιο για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1923 δημοσιεύει το πρώτο του ποιητικό βιβλίο «Ηλιοβασιλέματα».

Το 1927 μπαίνει στο διπλωματικό Σώμα. Από το 1934 έως το 1937 είναι διπλωμάτης στην Ισπανία. Παίρνει μέρος στη μάχη του ισπανικού λαού.

Το 1942 και το 1943 γράφει τα δυο «Τραγούδια αγάπης για το Στάλινγκραντ».

Στις 15 του Ιούλη 1945 οργανώνεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Χιλής, του οποίου εκλέγεται και γερουσιαστής. Συνδέει τη ζωή του και το έργο του με τις αγωνίες και τους αγώνες των εργατών όλου του κόσμου.

Διώκεται για τη δράση του, περνάει στην παρανομία και καταφεύγει περιπετειωδώς στην Αργεντινή κι από εκεί στο Παρίσι, όπου Πικάσο, Ελυάρ και Αραγκόν φροντίζουν να του δοθεί πολιτικό άσυλο και γαλλικό διαβατήριο.

Το 1950 γίνεται μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. Επισκέπτεται την ΕΣΣΔ, όπου  γνωρίζει σπουδαίους Σοβιετικούς δημιουργούς και τον Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Το 1951 τού απονέμεται το βραβείο «Στάλιν».

Από το 1952 έως το 1957 ζει στη Χιλή. Μετά τη νίκη της Λαϊκής Ενότητας (Ulidad Popular) στέλνεται ως πρέσβης στο Παρίσι. Άρρωστος, ήδη, τον Γενάρη του 1973 επιστρέφει στη Χιλή για να βοηθήσει στις εκλογές της 4ης Μάρτη.

Στις 6 του Σεπτέμβρη 1973, ο χιλιάνικος λαός τιμά τον ποιητή του, στο Στάδιο του Σαντιάγο. Παρών και ο ίδιος, παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του. Στις 11 του Σεπτέμβρη, με τις πλάτες των ΗΠΑ, εκδηλώνεται και επικρατεί στρατιωτικό πραξικόπημα με επικεφαλής τον στρατηγό Πινοσέτ, που ανατρέπει την κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας.

Πάμπλο Νερούδα

Ο Πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε πεθαίνει ηρωικά, υπερασπιζόμενος το προεδρικό μέγαρο. Τα γεγονότα επιδεινώνουν την υγεία του Νερούδα, που βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό και στερούμενος και την ιατρική περίθαλψη. Φεύγει από τη ζωή στις 23 του Σεπτέμβρη 1973.

Ασχημούλα μου

Ασχημούλα μου,
είσαι σαν αχτένιστο κάστανο.
Ομορφούλα μου,
είσαι όμορφη σαν τον άνεμο.
Αγάπη μου,
σ’ αγαπώ, όπως και να ’σαι.

Ασχημούλα μου,
πού είναι κρυμμένα τα στήθια σου;
Κι εγώ θα ’θελα να ’χες δυο φεγγάρια για στήθη.
Ομορφούλα μου,
λουλούδι το λουλούδι
αστέρι το αστέρι
κύμα το κύμα
έχω μετρήσει το σώμα σου.

Ασχημούλα μου,
σ’ αγαπώ για τη χρυσή τη μέση σου.
Ομορφούλα μου,
σ’ αγαπώ για μια ρυτίδα στο μέτωπό σου.
Αγάπη μου,
Σ’ αγαπώ, όπως και να ’σαι.

(Απόδοση: Λευτέρης Παπαδόπουλος)

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.